Του Ν. Ασημακόπουλου Κακώς! Πολύ κακώς κοιτάνε μερικοί τις τελευταίες μέρες με μισό μάτι τη Γιάννα… Αν μπορούσαν να μπουν για πέντε λεπτά στο μυαλό της και να αναλύσουν τη σκέψη της, θα καταλάβαιναν πως έχει κάθε λόγο να δηλώνει «αντισυστημική» και με τη βούλα. Στην πραγματικότητα, σύστημα είναι ό,τι γουστάρει να βλέπει ή να φαντάζεται ο καθένας. Σου αρέσει αυτό που υπάρχει; Μπαίνεις, στρογγυλοκάθεσαι και βολεύεσαι. Δεν το πας; Μένεις απέξω και το πολεμάς ώσπου να πέσει για να πάρεις σειρά. ΗΓιάννα, μάλλον, δεν έχει κανένα λόγο να είναι ευχαριστημένη από
Περισσότερα.. »Του Γιώργου Σιακαντάρη* Ενας από τους πλέον διαδεδομένους μύθους της μεταπολίτευσης είναι αυτός που θέλει σ’ αυτή την περίοδο να ηγεμονεύει ιδεολογικά η Αριστερά. Σύμφωνα με αυτόν τον μύθο, ανεξάρτητα από τη συμμετοχή ή όχι της Αριστεράς στην κυβερνητική διαχείριση, αυτή επέβαλλε την ιδεολογία της στο πολιτικό σύστημα. Ο αστικός πολιτικός συνασπισμός –υποστηρίζει ο μύθος–, έχοντας ενοχές για τη στάση του έναντι της Αριστεράς μετά τον Eμφύλιο, γνωρίζοντας τις ευθύνες του για την εγκαθίδρυση της δικτατορίας, αναγκάστηκε να ενσωματώσει στην ιδεολογία του, αλλά και στην πολιτική του πρακτική τις ιδέες της Αριστεράς. Ηταν
Περισσότερα.. »
Του Τάσου Παππά Οι πολιτικοί στα απομνημονεύματά τους προσπαθούν να χτίσουν την υστεροφημία τους, αφήνοντας στις ερχόμενες γενιές ένα αφήγημα βολικό για τους ίδιους, με την ελπίδα ότι θα επηρεάσουν θετικά την κρίση των ιστορικών για τα πεπραγμένα τους. Αποθεώνουν τις πράξεις τους, αποσιωπούν τα λάθη τους, εξωραΐζουν τις σκοτεινές στιγμές της διαδρομής τους και κατακεραυνώνουν τους αντιπάλους τους, ιδιαίτερα εκείνους που έχουν αποχωρήσει από τον μάταιο τούτο κόσμο και δεν μπορούν να απαντήσουν. Είναι η περίπτωση του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Οσοι έχουν κάνει αμφιλεγόμενες επιλογές που είναι ευάλωτες στην πολεμική, φροντίζουν με –υποτίθεται ειλικρινείς–
Περισσότερα.. »
Του Ξενοφώντα Α. Μπρουντζάκη* Στην Τήνο υπάρχει μια υπέροχη τοπική γιορτή, που οι ντόπιοι την ονομάζουν «τα Φαναράκια»! Πρόκειται για μια πανηγυρικού χαρακτήρα λαϊκή-θρησκευτική γιορτή προς χάρη της Ευρέσεως της Εικόνας της Θεοτόκου. Στο σημείο που βρέθηκε η εικόνα κτίστηκε ένας μεγαλοπρεπής ναός από το 1823 έως το 1825, με την εθελοντική εργασία όλων των Τηνίων πολιτών. Ο ναός αυτός έμελλε να αποτελέσει από την πρώτη κιόλας στιγμή της λειτουργίας του, πανελλήνιο προσκύνημα και να συνδεθεί η εύρεση της εικόνας με την Εθνική Παλιγγενεσία. Τότε ήταν που οι σεβαστοί Κτήτορες του ναού
Περισσότερα.. »
Την Πέμπτη 23 Οκτωβρίου συμπληρώθηκαν 89 χρόνια από τη γέννηση του κορυφαίου Μάνου Χατζιδάκι... Ανασύραμε κείμενό του που θα μπορούσε να είχε γραφτεί σήμερα: «Νεοναζισμός ίσον έκφραση κτήνους! Μόνη λύση η αληθινή παιδεία...»
Περισσότερα.. »
Του Τάσου Τσακίρογλου Η έκπτωση της ανθρώπινης κατάστασης εν μέσω κρίσης αναζητεί ακόμη τον ορισμό της, ο οποίος θα μπορέσει να αποδώσει καλύτερα την απομείωση των δυνάμεων, των δυνατοτήτων και των προοπτικών της πλειονότητας των πολιτών που ζουν σε συνθήκες περιορισμού, στέρησης και φτώχειας. Μετά τη «γυμνή ζωή» του Τζόρτζιο Αγκάμπεν και τη «ρευστή ζωή» του Ζίγκμουντ Μπάουμαν, ο Τζόζεφ Στίγκλιτς επιλέγει από το λεξικό της κρίσης μιαν άλλη λέξη, μιλώντας για την «Εποχή της Ευθραυστότητας» (The Age of Vulnerability), έννοια που θα μπορούσε να σημαίνει στα ελληνικά οτιδήποτε είναι ευάλωτο, τρωτό, εύθραυστο
Περισσότερα.. »
Του Ευάγγελου Αυδίκου* Οι γυναικείες μορφές των μεταναστριών συχνά ανακαλούν στη μνήμη μου οικείες μορφές γυναικών της παιδικής μου ηλικίας. Είναι η μάνα μου Κωνσταντίνα, οι θειάδες μου, οι φιλενάδες της μάνας μου -η θεία Καλλιόπη και η θεία Ολγα-, όλες εκείνες οι γυναίκες που γεννήθηκαν πριν από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο κι ένιωθαν ότι η τεχνολογική εξέλιξη ήταν ένας σωματικός βιασμός, τις εξωθούσε να εγκαταλείψουν τα παλιά ενδυματολογικά μοντέλα, να μείνουν ζόρκες, κατά την έκφρασή τους. Τις θυμάμαι να διαβαίνουν το κατώφλι της εξώπορτας σχεδόν κάθε απόγευμα κι αν ο καιρός το επέτρεπε
Περισσότερα.. »
Του Φοίβου Γκικόπουλου* Σε μια παγκόσμια ιστορία των αριθμών (νομίζω του Ζορζ Ιφράχ, αν θυμάμαι καλά) υπάρχει η παρακάτω ιστορία: ένας κύριος ξυπνάει το πρωί εκνευρισμένος και τα βάζει με το εκκρεμές του σπιτιού του. «Τη νύχτα –λέει– το ρολόι τρελάθηκε. Χτύπησε πέντε φορές τη μία, ενώ ήταν πέντε». Ο κύριος που διαψεύδει το ρολόι είναι βέβαια τρελός. Το εκκρεμές χτύπησε σωστά, συμπεριφέρθηκε άψογα. Ο συκοφάντης όμως έχει μερικά ελαφρυντικά. Αν το εκκρεμές περιοριζόταν στο να υποδεικνύει την ώρα στο καντράν δεν θα είχαμε προβλήματα, γιατί στους αριθμούς (ρωμαϊκούς ή αραβικούς) το
Περισσότερα.. »του Απόστολου Λυκεσά Ο Έρανος είναι μια κοινωνική συνθήκη, η έναρξη της οποίας χάνεται στα βάθη του ιστορικού χρόνου. Σύμφωνα με όσα γνωρίζουμε από τις αρχαίες πηγές, ο Έρανος, ήταν μια μορφή δανείου το οποίο συναπτόταν μεταξύ ίσων ανθρώπων στα πλαίσια της αλληλοβοήθειας. Έρανο, έκαναν μεταξύ τους αριστοκράτες αλλά και δούλοι, όταν κάποιος από αυτούς έφτανε σε ένα σημείο που με μια μικρή βοήθεια μπορούσε να εξαγοράσει την ελευθερία του. Έρανο κάνουν στις μέρες μας οι κατά τόπους ενορίες, για να βοηθήσουν τους πάσχοντες της περιοχής τους, σωματεία εργαζομένων για να συνδράμουν άνεργους συναδέλφους τους
Περισσότερα.. »
«Ένα συνηθισμένο ελάττωμα στους ανθρώπους είναι να μην ανησυχούν για την ενδεχόμενη τρικυμία, όταν επικρατεί νηνεμία» Νικολό Μακιαβέλι
Περισσότερα.. »
Του Τάσου Παππά Κάθε φορά που φεύγει από τη ζωή ένας λαϊκός τραγουδιστής, τα κόμματα της Αριστεράς και τα μέσα ενημέρωσης του πλέκουν το εγκώμιο και μιλούν για τη μεγάλη συμβολή του στον λαϊκό πολιτισμό. Δεν ήταν πάντα έτσι τα πράγματα. Για πολλά χρόνια η Αριστερά αντιμετώπιζε το ρεμπέτικο και το λαϊκό τραγούδι αν όχι με εχθρότητα, οπωσδήποτε με καχυποψία. Θεωρούσε το ρεμπέτικο παρακμιακό είδος και περιφρονούσε τον πιο εμβληματικό ερμηνευτή του λαϊκού τραγουδιού Στέλιο Καζαντζίδη, χαρακτηρίζοντάς τον εκπρόσωπο της μοιρολατρίας και της ηττοπάθειας. Επιτρέψτε μου εδώ μια προσωπική μαρτυρία. Αρχές της Μεταπολίτευσης
Περισσότερα.. »
Του Βαγγέλη Αποστόλου* Αποτελεί κοινή αντίληψη ότι σε περιόδους παρατεταμένης οικονομικής κρίσης, όπως είναι αυτή που βιώνει η χώρα μας, αργά ή γρήγορα θα αναδειχθεί σκληρά η επισιτιστική μορφή της. Και η δική μας η κρίση θα είναι επαχθέστερη γιατί θα συμβεί σε περιβάλλον διατροφικής εξάρτησης από εισαγωγές αλλά και ασυδοσίας στη διακίνηση των βασικών διατροφικών αγαθών. Αρκεί να αναφερθεί ότι το έλλειμμα στο εμπορικό ισοζύγιο αγροτικών προϊόντων, που είναι κυρίως διατροφικό, ξεπερνά τα 2,5 δισ. ευρώ και τρέχει με καλπασμό, μετατρέποντας την παραδοσιακά αγροτική Ελλάδα σε αιμορραγικά εισαγωγική χώρα. Εισάγουμε όχι μόνο
Περισσότερα.. »
Του Γιάννη Α. Μυλόπουλου* Το νεοφιλελεύθερο μοντέλο για την οικονομία και την ανάπτυξη επιβλήθηκε παντού, δίκην μονόδρομου και ελλείψει αντίπαλου δέους, μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου. Η απόλυτη ελευθερία της αγοράς και η κατάργηση των συνόρων για την ελεύθερη διακίνηση προϊόντων, κεφαλαίου και εργατικών χεριών ήταν τα βασικά χαρακτηριστικά της νέας, παγκοσμιοποιημένης εκδοχής του καπιταλισμού. Η αύξηση του διεθνούς ανταγωνισμού, ως αποτέλεσμα της πλήρους απελευθέρωσης των αγορών και της πρωτοφανούς κινητικότητας αγαθών, κεφαλαίων και ανθρώπινου δυναμικού, θα οδηγούσε σε αύξηση της οικονομικής δραστηριότητας και επιτάχυνση των ρυθμών της ανάπτυξης, με αποτέλεσμα
Περισσότερα.. »
Του Νίκου Κιάου Ο Χρόνης Μίσσιος σε μία από τις διηγήσεις του στη φυλακή, την εποχή της χούντας, αναφερόταν σε ένα περιστατικό τον καιρό του εμφυλίου πολέμου. Είχε συλληφθεί ένας αριστερός μάλλον αγρότης, ήρεμος και ήσυχος άνθρωπος, τον είχαν δείρει άγρια στο Αστυνομικό Τμήμα και τον πήγαινε στη φυλακή ένας χωροφύλακας. - Μα, καλά, τα έβαλες με το κράτος; του είπε. Ξέρεις τι είναι κράτος; Δεν απάντησε βέβαια ο κρατούμενος, αλλά ο χωροφύλακας έδειχνε ικανοποιημένος και εντυπωσιασμένος τόσο ως υπηρέτης του κράτους, όπως αισθανόταν, όσο και από το μέγεθος του κράτους, που
Περισσότερα.. »
© 2024 Εφημερίδα των Συντακτών | ΟΡΟΙ ΧΡΗΣΗΣ
