Η πολυαναμενόμενη ταινία της πρωτο-εμφανιζόμενης Ελληνίδας σκηνοθέτριας με ιδανικό ερμηνευτή τον Χρήστο Στέργιογλου έχει τόση χάρη και εκπλήξεις, που αξίζει να τρέξει το κοινό στις αίθουσες. Την ίδια στιγμή, η «Nebraska» του Αλεξάντερ Πέιν, λιτή, συναισθηματική, διακριτική και με πικρό χιούμορ, αναγκάζει όλους μας να κοιτάξουμε μέσα μας

Της Λήδας Γαλανού

Η αιώνια επιστροφή του Αντώνη Παρασκευά

Σκηνοθεσία: Ελίνα Ψύκου

Ηθοποιοί: Χρήστος Στέργιογλου, Μαρία Καλλιμάνη, Γιώργος Σουξές, Θεοδώρα Τζήμου, Σύλλας Τζουμέρκας, Λένα Γιάκα, Βασίλης Δημητρούλιας

Ο Αντώνης είναι ένας άντρας που έχει αποτραβηχτεί από τα εγκόσμια. Ζει μόνος, σ’ ένα άδειο, μεγάλο ξενοδοχείο, περνώντας τις μέρες του μέσα στα δωμάτια, τις κουζίνες, τα σαλόνια, τον κήπο ή βλέποντας τηλεόραση. Εκεί θ’ ακούσει για την εξαφάνιση του δημοφιλούς δημοσιογράφου Αντώνη Παρασκευά. Κι ο Αντώνης θ’ αναγκαστεί να συλλογιστεί εάν και πώς θέλει να επιστρέψει.

Βραβευμένη στο Κάρλοβι Βάρι και το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, επίσημη συμμετοχή στο Forum του Φεστιβάλ Βερολίνου, η πρώτη ταινία της Ελίνας Ψύκου έρχεται χορεύοντας για να γνωριστεί και με το ελληνικό κοινό. Οσα λιγότερα ξέρει κανείς για την υπόθεση του φιλμ τόσο καλύτερη θα είναι η εμπειρία, μια και οι εκπλήξεις αφθονούν. Ο ήρωας της Ψύκου, τόσο τέλεια ενσαρκωμένος από τον Χρήστο Στέργιογλου, παγιδεύει στην επαναληπτικότητα των κινήσεών του, το μελαγχολικό του βλέμμα με δόσεις υπαρξιακής απορίας, το ξέσπασμά του σε λυγμούς ή τη μιούζικαλ εξτραβαγκάντσα της φαντασίας του, την προσωπικότητα ενός ανθρώπου που «δεν ανήκει» ή που η πραγματικότητά του είναι τόσο διαβρωτική ώστε προτιμά να το σκάσει απ’ αυτήν, όποιο κι αν είναι το τίμημα.

Με μια εμφανή αγάπη στο παράδοξο, αλλά και στην αποστασιοποίηση του σινεμά του Χάνεκε, η Ψύκου στήνει ένα εκκεντρικό δράμα, σκηνοθετημένο με τόση χάρη που, αν ξεχαστείς, μπορεί να το περάσεις και για κωμωδία. Η επιτυχία της βρίσκεται στη λεπτή γραμμή που χωρίζει το πραγματικό από το μη πραγματικό, μια γραμμή που διστακτικά κρατά τα ίχνη της στο μυαλό του ήρωα, άρα και του θεατή που για ώρα αναρωτιέται τι από αυτά που βλέπει συμβαίνει στ’ αλήθεια και τι όχι, ζώντας στο μεταίχμιο του σουρεαλισμού. Από τη ζωντάνια και τον πλούτο του πρώτου μέρους, οι τόνοι πέφτουν στο δεύτερο, όπου και το σενάριο είναι λιγότερο συμπαγές, επαναλαμβάνοντας έντονα, με μεγάλη δραματικότητα, πράγματα που ήδη έχουν γίνει αντιληπτά με χέρι πιο διακριτικό ώς τότε. Αλλά το σκηνοθετικό ντεμπούτο της Ελίνας Ψύκου μάς πείθει για ένα νέο ταλέντο που θέλουμε να δούμε να επιστρέφει και να επιστρέφει.

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….

Nebraska

(Nebraska)

Σκηνοθεσία: Αλεξάντερ Πέιν

Ηθοποιοί: Μπρους Ντερν, Γουίλ Φόρτε, Τζουν Σκούιμπ, Μπομπ Οντενκερκ, Στέισι Κιτς

Ο 75χρονος Γούντι είναι βέβαιος ότι έχει κερδίσει ένα εκατομμύριο δολάρια σε διαφημιστική κλήρωση. Η γυναίκα του τον αντιμετωπίζει με την αδιαφορία της οικειότητας μισού αιώνα γάμου. Ο γιος του, Ντέιβιντ, προσπαθεί άσκοπα να τον πείσει ότι εξαπατήθηκε. Καθώς ο Γούντι είναι αποφασισμένος να περπατήσει από τη Μοντάνα στη Νεμπράσκα για να διεκδικήσει τα κέρδη του, ο Ντέιβιντ θα του προτείνει να κάνουν τουλάχιστον το ταξίδι μαζί, με το αυτοκίνητο. Ετσι, πατέρας και γιος θα διασχίσουν τέσσερις πολιτείες και μια ολόκληρη ζωή γεμάτη αντιθέσεις και αγάπη.

Μέσα στο μαγικό ασπρόμαυρο σινεμασκόπ φόντο της φωτογραφίας του Φαίδωνα Παπαμιχαήλ, ο Αλεξάντερ Πέιν αφηγείται μια απλή οικογενειακή ιστορία, με νόμο τη λιτότητα και πυξίδα το συναίσθημα. Αποτέλεσμα, 6 υποψηφιότητες για Οσκαρ, στις κατηγορίες Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας, Φωτογραφίας, Πρωτότυπου Σεναρίου, Α΄ Ανδρικού και Β΄ Γυναικείου Ρόλου. Η ταινία είναι τόσο απλή και τόσο σύνθετη όσο ένα νοσταλγικό road trip στο αμερικανικό όνειρο, που φυτοζωεί στην επαρχία με τις μικρές πόλεις και τους απέραντους δρόμους, μια γλυκιά βόλτα στις σχέσεις των παιδιών με τους γονείς τους, παθιασμένη και γκρινιάρικη, μια βόλτα αγάπης στις φιγούρες των ανθρώπων που μας έφτιαξαν.

Το φιλμ δεν έχει τίποτε το εξαιρετικό, όπως ο Πέιν μάς έχει συνηθίσει ώς τώρα, έχει όμως το διακριτικό, πικρό χιούμορ, τα μαγικά βλέμματα του Μπρους Ντερν σ’ έναν υπέροχο, επιτέλους, πρωταγωνιστικό ρόλο και μια προσωπική συγκίνηση που απευθύνεται στις ευαίσθητες χορδές μας. Κανείς δεν θα συγκλονιστεί, αλλά και κανείς δεν θα φύγει από την αίθουσα χωρίς να κοιτάζει μέσα του.

………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

Ender’s Game

(Ender’s Game)

Σκηνοθεσία: Γκάβιν Χουντ

Ηθοποιοί: Εϊζα Μπάτερφιλντ, Χάρισον Φορντ, Χέιλι Στάινφελντ, Αμπιγκεϊλ Μπρέσλιν, Μπεν Κίνγκσλεϊ, Βαϊόλα Ντέιβις

Η παγκόσμια κυβέρνηση επιστρατεύει τον νεαρό Εντερ Γουίγκιν, για να ηγηθεί της επίθεσης εναντίον τον Φόρμικς, μιας φυλής γενοκτόνων εξωγήινων που λίγα χρόνια νωρίτερα κόντεψαν να αφανίσουν την ανθρωπότητα. Ο Εντερ και οι συνομήλικοί του φερέλπιδες εκπαιδεύονται, μόνοι σε τροχιά γύρω από τη Γη, ώστε να μετατραπούν κι αυτοί σε φονικές μηχανές για το καλό των πολλών.

Η ταινία βασίζεται σ’ ένα από τα πιο επιτυχημένα young adult μυθιστορήματα φαντασίας, με την υπογραφή του διαβόητου ομοφοβικού μορμόνου συγγραφέα Ορσον Σκοτ Καρντ. Η κινηματογραφική της μεταφορά, πέραν της ιδεολογικής διαφωνίας, είναι ένα θρίλερ φαντασίας που ξεπερνά σε σκοτεινή ατμόσφαιρα και πρωτοτυπία χαρακτήρων τις αντίστοιχες νεανικές φουτουριστικές περιπέτειες της σειράς.

…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….

Η κλέφτρα των βιβλίων

(The Book Thief)

Σκηνοθεσία: Μπράιαν Πέρσιβαλ

Ηθοποιοί: Τζέφρι Ρας, Εμιλι Γουότσον, Σόφι Νέλις

Μέσα στη φρίκη του Δεύτερου Παγκόσμιου, η μικρή Λίζελ βρίσκει καταφύγιο στα βιβλία. Τα κλέβει απ’ όπου μπορεί και τα μοιράζεται με όσους αγαπά. Ενας νεαρός Εβραίος, που οι γονείς της κρύβουν στο σπίτι τους, θα τη μάθει να διαβάζει και, μαζί, να χρησιμοποιεί τη φαντασία της λογοτεχνίας για να δραπετεύει από το σκοτάδι της πραγματικότητας.

Μ’ ένα θαυμάσιο καστ, την υποψήφια για Οσκαρ μουσική του Τζον Γουίλιαμς, πειστική αναπαράσταση της εποχής και μια γλυκιά, ρομαντική ευαισθησία, η ταινία αφηγείται χωρίς κορόνες, αλλά και χωρίς πρόθεση έντασης ή πρωτοτυπίας, ένα κοινότυπο, αν και συγκινητικό, δράμα.

…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….

Τζακ Ράιαν: Πρώτη Αποστολή

(Jack Ryan: Shadow Recruit)

Σκηνοθεσία: Κένεθ Μπράνα

Ηθοποιοί: Κρις Πάιν, Κίρα Νάιτλι, Κέβιν Κόστνερ, Κένεθ Μπράνα, Κολμ Φιόρε, Τζέμα Τσαν

Πώς έγινε ο Τζακ Ράιαν το πιο καλά κρυμμένο όπλο της CIA; Στην πρώτη του αποστολή ως νεοσύλλεκτου πράκτορα, ο νεαρός Τζακ ανακαλύπτει ότι ένας Ρώσος επιχειρηματίας θέλει να τινάξει στον αέρα την αμερικανική οικονομία, συνδέοντας την καταστροφή με μια τρομοκρατική επίθεση. Και, μαζί με τον μέντορά του και την αρραβωνιαστικιά του, είναι αποφασισμένος ν’ ανατρέψει την τροχιά των γεγονότων.

Ο Κένεθ Μπράνα ανατρέχει στη «γέννηση» του διάσημου ήρωα του Τομ Κλάνσι, που, μετά τους Αλεκ Μπόλντουιν, Χάρισον Φορντ και Μπεν Αφλεκ, υποδύεται στην οθόνη ο φωτογενής Κρις Πάιν, ταιριαστά «καθαρός» και ιδεαλιστής, μια και ο ήρωας κάνει τα πρώτα του βήματα στην κατασκοπία. Τη μονοτονία του σεναρίου, τις αναμενόμενες εξελίξεις και τους βαρετούς αντιπάλους (ΗΠΑ vs ΕΣΣΔ, σχεδόν), σώζει το κοσμοπολίτικο ντεκόρ, κάποιες καλοστημένες σκηνές δράσης και η παρουσία του διασκεδαστικότατου Κένεθ Μπράνα ως κακού-καρικατούρας. Και η στιβαρότητα ενός άτυπου franchise με την ασφάλεια του κλασικού.

………………………………………………………………………….

* Προβάλλονται επίσης:

● «Φρανκενστάιν» (I, Frankenstein), του Στιούαρτ Μπίτι, με τον Ααρον Εκχαρτ και τον Μπιλ Νάι στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, μεταφέροντας τους κλασικούς ήρωες και την προαιώνια μάχη του καλού και του κακού στο σήμερα. Η εταιρεία διανομής δεν έκανε δημοσιογραφική προβολή.

● «Αθηνά, εκ του μηδενός», του Φοίβου Κοντογιάννη. Ντοκιμαντέρ που προβλήθηκε στο περσινό Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης κι αγοράστηκε από το ARTE. O αρχιτέκτονας Κώστας Γουζέλης παρουσιάζει τη γέννηση της «Αθηνάς», ενός μοναδικού παραδοσιακού ελληνικού ιστιοπλοϊκού σκάφους, μιας συμιακής σκάφης, ίσως του τελευταίου που φτιάχνεται στην Ελλάδα. Μέσα σε 53 λεπτά γεμάτα από ξύλο, θάλασσα, φως και μουσική δημιουργείται «εκ του μηδενός» ένα σύμβολο ελευθερίας.

● «Μικρές ματιές στ’ ανθρώπινα». Σε κοινή προβολή 39΄ προβάλλονται πέντε μικρού μήκους ταινίες της Νάνσυ Σπετσιώτη, δίνοντας στο κοινό την ευκαιρία να γνωρίσει το ύφος και το πνεύμα της σκηνοθέτιδας.

● «Ευτυχία», του Αλεξάντρ Μεντβέντκιν. Γυρισμένη το 1934, διάρκειας 65΄, η ταινία παρουσιάζει τη ζωή ενός ζευγαριού στο πρώτο μέρος στην τσαρική Ρωσία και στο δεύτερο μέρος στη Ρωσία τον πρώτων χρόνων μετά την επανάσταση. Λαϊκή σκεπτόμενη κωμωδία που ανέδειξε ο «οπαδός» της, Κρις Μαρκέρ.