Του Τάσου Παππά Η προσπάθεια του Φώτη Κουβέλη να ξεκινήσει διάλογος ανάμεσα στις προοδευτικές δυνάμεις -χρησιμοποιούμε τον όρο για τη συνεννόηση-, ώστε να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για τη συγκρότηση ενός σχεδίου ανατροπής της συντηρητικής πολιτικής, είναι εξαιρετικά φιλόδοξη. Εχει πιθανότητες επιτυχίας; Κατά τη γνώμη μου όχι, γιατί υποτιμά τις αντιθέσεις που διατρέχουν τον χώρο. Πρόκειται για αντιθέσεις που μοιάζουν (και είναι) στην παρούσα φάση αγεφύρωτες. Σωστά η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ απάντησε στην επιστολή-πρόσκληση του κ. Κουβέλη «ευχαρίστως ναι, αλλά χωρίς τον ΣΥΡΙΖΑ». Και είναι σωστή η στάση της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ γιατί, σύμφωνα με
Περισσότερα.. »
Το υπουργείο Οικονομικών και όχι το αρμόδιο, το ΥΠΕΚΑ, αναλαμβάνει να προσδιορίσει νομικά ένα φυσικό στοιχείο όπως είναι ο αιγιαλός και οι παρόχθιες ζώνες και τα διαχειρίζεται ως ακίνητα προς εκμετάλλευση και όχι προς προστασία
Περισσότερα.. »
Του Αλέξανδρου Φιλιππίδη* Τον απλό πολίτη που μετατρέπεται σε υποκείμενο δημοκρατίας, σε ενεργούν υποκείμενο εκεί που πριν ήταν ενεργούμενο αντικείμενο πολιτικών επιλογών, αυτό τον ενεργό πολίτη που μπορεί πια να γίνει και ενεργός πολιτικός, καλείται να εκφράσει ένα νέο κόμμα όπως το Ποτάμι. Αναγκαία αλλά πιθανότατα και ικανή συνθήκη γι’ αυτήν τη δημοκρατική μετατροπή του πολιτικού «αντικειμένου» σε πολιτικό «υποκείμενο» είναι η ύπαρξη και άσκηση πολιτικής βούλησης. Η πολιτική είναι η διαδικασία μέσω της οποίας η τεχνική γνώση (περί διοίκησης και διακυβέρνησης της κοινωνίας) και η φιλοσοφική διερώτηση (περί της φύσης, μορφής και
Περισσότερα.. »
Του Βίκτωρα Νέτα Ενα από τα πιο συνηθισμένα ερωτήματα που θέτουν επίμονα και απεγνωσμένα οι πολίτες στους δημοσιογράφους τον τελευταίο καιρό είναι: «Εσείς που είστε μέσα στα πράγματα και έχετε έγκυρες πληροφορίες, πότε βλέπετε ότι θα βγούμε από την κρίση και θα ξαναγυρίσουμε στις παλιές καλές μέρες;». Η αλήθεια είναι ότι ούτε οι δημοσιογράφοι, ούτε και οι πολιτικοί είναι «μέσα στα πράγματα», ούτε και έχουν τις όποιες «έγκυρες» πληροφορίες για το πώς και πότε θα βγούμε από την κρίση και αν ποτέ θα ξαναγυρίσουμε στις «καλές μέρες», δηλαδή θα εξαφανιστεί η ανεργία, θα εξαφανιστούν
Περισσότερα.. »
Μια νέα επινόηση της ελληνικής δημοκρατίας που αφήνει εκτός δημόσιου διαλόγου μόνο φασίστες και ακραία αντιδραστικούς
Περισσότερα.. »
Της Εύης Βουλγαράκη- Πισίνα* Με το τελευταίο νομοθέτημα για τις φυλακές, που ψηφίστηκε από το Α' θερινό τμήμα της Βουλής, μοιάζει να αγνοούνται κοινωνικές κατακτήσεις αιώνων, αλλά και να αμφισβητείται η ίδια η ανθρώπινη διάσταση του ποινικού κατάδικου. Με την εισαγωγή των κελιών τύπου Γ' οι κρατούμενοι δεν αντιμετωπίζονται ως άνθρωποι, αλλά οδηγούνται σε ψυχική και φυσική εξόντωση. Η πολιτική αυτή είναι κόλαφος για την κοινωνία μας, τις αρχές του δικαίου και την ανθρωπιά. Η εικόνα των φυλακών της χώρας μας είναι ήδη τριτοκοσμική. Τόσο η δραματικότητα των συνθηκών όσο και οι θάνατοι
Περισσότερα.. »
Του Πέτρου Θ. Πιζάνια* Παλαιότερα οι επαναστάτες δεν ήταν καιροσκόποι και ο διεθνισμός τους είχε λόγο ύπαρξης και κοινωνικά θεμέλια. Παρά ταύτα, όταν συγκρούονταν για ζητήματα στρατηγικής δεν δίσταζαν να θέσουν ζητήματα έθνους και εθνικής ολοκλήρωσης θεμελιώνοντας μάλιστα την ανάλυσή τους σε γενικές ιστορικές ερμηνείες. Αν και με επιστημονικά ελλειμματική ιστορική ανάλυση –αλλά με στοχαστικότητα άγνωστη σε πολλούς σήμερα-, αρκετοί κομμουνιστές το 1933 ξεκίνησαν μια διαμάχη για τη στρατηγική του ΚΚΕ, της οποίας τα επιχειρήματα θεμελιώνονταν στην ελληνική ιστορία. Το κίνητρο ήταν η μετάβαση από τη στρατηγική της Τρίτης Διεθνούς, «τάξη εναντίον τάξης», σε
Περισσότερα.. »
Του Τάσου Παππά Τα σοσιαλιστικά κόμματα στην Ευρώπη συμπεριφέρονται σαν να μην έχουν πάρει χαμπάρι τι συμβαίνει στις κοινωνίες. Δείχνουν να δυσκολεύονται να εντοπίσουν τις αιτίες της απίσχνανσής τους. Γεγονός πάντως είναι -αυτό το βλέπουν- ότι από πρωταγωνιστές στις χώρες τους έχουν καταντήσει θλιβεροί κομπάρσοι. Κάποια εξ αυτών καταλήγουν στην άποψη ότι το θέμα είναι τα πρόσωπα και πιστεύουν πως αλλάζοντας ηγεσίες κάθε τρεις και λίγο θα καταφέρουν να διασκεδάσουν την κακή εικόνα. Το έκαναν οι Γερμανοί Σοσιαλδημοκράτες, το κάνουν συστηματικά οι Ιταλοί, το επιχειρούν τώρα και οι Ισπανοί Σοσιαλιστές. Τα πρόσωπα ασφαλώς παίζουν
Περισσότερα.. »
Του Περικλή Κοροβέση Η ετήσια έκθεση του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες πέρασε σχεδόν απαρατήρητη. Την περασμένη χρονιά είχαμε πάνω από πενήντα εκατομμύρια πρόσφυγες. Είναι η μεγαλύτερη ανθρωπιστική καταστροφή μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ανάμεσά τους 25.000 ασυνόδευτα παιδιά, που είχαν χάσει και τους δυο γονείς τους. Εκτός από τα πέντε εκατομμύρια πρόσφυγες από την Παλαιστίνη, που αποτελούν τον μεγαλύτερο προσφυγικό πληθυσμό, έχουμε Αφγανούς, Σύρους και Σομαλούς. Χώρες που τις θερίζει ο πόλεμος. Μονάχα η Συρία είχε δυόμισι εκατομμύρια πρόσφυγες. Οι πλούσιες χώρες της Δύσης, ο υποτιθέμενος «Ευρωπαϊκός Πολιτισμός», όχι μόνο δεν έστερξε να βοηθήσει
Περισσότερα.. »
Ως εξομάλυνση, η μεταπολίτευση είχε σηματοδοτήσει την ελπίδα της απαγκίστρωσης της χώρας από την κακόβουλη μοίρα της. Ως αδόκητη επιβεβαίωση της έρπουσας ιστορικής αβεβαιότητας, η κρίση διέψευδε αυτή την ελπίδα
Περισσότερα.. »Του Γιάννη Κουζή* Στα πρώτα χρόνια που ακολουθούν την εξέγερση στη Βαστίλη επιβάλλεται με νόμο του 1791 (Loi Le Chapelier) η καταστολή των άτυπων εμβρυακών εργατικών ενώσεων και των απεργιών που διεκδικούσαν ελάχιστα ημερομίσθια. Η επιβολή υψηλών προστίμων και η ετήσια στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων για τους πρωτεργάτες των εργατικών αγώνων αποτελούν την απαρχή της θεσμικής καταστολής και της αστυνόμευσης της συλλογικής δράσης, με το επιχείρημα της κατάργησης των εμποδίων απέναντι «στην ελευθερία του επιχειρείν» και στο «κοινό συμφέρον»… Με τα ίδια επιχειρήματα ο γαλλικός ποινικός κώδικας το 1803 αντιμετωπίζει τις εργατικές συναθροίσεις και
Περισσότερα.. »Της Βιβής Κεφαλά* Το έγκλημα της απαγωγής και της δολοφονίας των τριών Ισραηλινών εφήβων από εξτρεμιστές Παλαιστίνιους είναι ασυγχώρητο από κάθε άποψη, όπως ασυγχώρητη είναι και η φρικιαστική δολοφονία ενός Παλαιστίνιου εφήβου, τον οποίο έκαψαν ζωντανό –όπως έγινε γνωστό– εξτρεμιστές Ισραηλινοί για αντεκδίκηση. Το πιο ασυγχώρητο από όλα, όμως, είναι τα μαζικά αντίποινα των Ισραηλινών εναντίον των Παλαιστινίων με πρόφαση τις δολοφονίες των τριών εφήβων, καθώς και την εκτόξευση ρουκετών από τη Γάζα εναντίον του Ισραήλ, οι οποίες σπάνια προκαλούν υλικές ζημίες. Ετσι, γινόμαστε μάρτυρες για μία ακόμα φορά του θανάτου και
Περισσότερα.. »Των Ν. Γαλάνη, Δ. Σαραφιανού, Τ. Τριανταφυλλόπουλου Τo αποτέλεσμα των ευρωεκλογών αναδεικνύει όλη την αντιφατικότητα της σημερινής κατάστασης. Από τη μια είναι η πρώτη φορά που ένα κόμμα της Αριστεράς κερδίζει πανελλαδικού χαρακτήρα εκλογική μάχη. Από την άλλη, όχι απλά κατάντησε πολιτικό ανέκδοτο το σύνθημα «Ψηφίζουμε και φεύγουν», αλλά βλέπουμε το ρεύμα προς τα αριστερά να εμφανίζει σημάδια κόπωσης κυρίως στα πιο φτωχά λαϊκά στρώματα και τη νεολαία, ενώ αυξάνεται η καταγραφή της δυσαρέσκειας προς την Ακροδεξιά. Το στοιχείο αυτό αποτελεί δείκτη για το ότι η Αριστερά -σε όλες της τις εκδοχές- δεν μπορεί
Περισσότερα.. »
Του Νίκου Κιάου Ξαφνικά (ξαφνικά;) κάποιοι στον ΣΥΡΙΖΑ ανακάλυψαν τώρα νέο πεδίο για να «υπερασπιστούν» και να προβάλουν τον αριστερό, ριζοσπαστικό χαρακτήρα του κόμματός τους. Το πεδίο αυτό είναι οι «ΠΑΣΟΚογενείς», οι οποίοι παρουσίασαν και δική τους τάση, τη Σοσιαλιστική Τάση. Οι τελευταίοι κυκλοφόρησαν κείμενα προβάλλοντας θέσεις και με αναγωγές στην καταγωγή τους, στο ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου, αλλά τονίζοντας πρωτίστως την ανάγκη ισχυροποίησης του ΣΥΡΙΖΑ, βεβαίως όπως το αντιλαμβάνονται, μέσα στο πλαίσιο λειτουργίας του (νέου) κόμματός τους. Το κόμμα αυτό, ο ΣΥΡΙΖΑ, στηρίχθηκε με την εμφάνισή του στις συνιστώσες του, οι
Περισσότερα.. »
© 2025 Εφημερίδα των Συντακτών | ΟΡΟΙ ΧΡΗΣΗΣ
