Του Νικόλα Ζηργάνου
Μετά την πολιτική κρίση που προκάλεσε η ψήφιση του νέου, αμφιλεγόμενου Συντάγματος στην Αίγυπτο, ήρθε η ώρα για τον πρόεδρο Μόρσι να αντιμετωπίσει και την πρόκληση της οικονομικής κρίσης. Η παρατεταμένη κοινωνική αναταραχή δεν επέτρεψε, εδώ και μήνες, στην ηγεσία της χώρας να προχωρήσει στη λήψη μέτρων και στην εφαρμογή επώδυνων μεταρρυθμίσεων που έπρεπε να είχαν εφαρμοστεί σταδιακά και τώρα, την ύστατη ώρα, αναγκάζεται να καταφύγει στη «βοήθεια» του ΔΝΤ.
Ο διευθυντής του ΔΝΤ για τη Μέση Ανατολή και την Κεντρική Ασία, Μασούντ Αχμεντ, έφτασε χθες στην Αίγυπτο για συνομιλίες σχετικά με τη σύναψη δανείου 4,8 δισ., η παροχή του οποίου θεωρείται δεδομένη.
Το περίγραμμα των όρων του δανείου (μεταξύ των οποίων και αυξήσεις φόρων) είχε συμφωνηθεί ήδη από τον Σεπτέμβριο, αλλά η τότε κυβέρνηση δίσταζε να προχωρήσει στην υπογραφή της σύμβασης καθώς εκκρεμούσαν οι κρίσιμες εκλογικές αναμετρήσεις. Το πολιτικό κόστος θα ήταν μεγάλο και μπορούσε να υπονομεύσει την εκλογική νίκη των Αδελφών Μουσουλμάνων και τη δημοτικότητα του προέδρου Μόρσι.
Ετσι, οι κρίσιμες αποφάσεις αναβλήθηκαν, όμως ο χρόνος πιέζει και η κυβέρνηση δεν θα αποφύγει να πιει άμεσα το πικρό ποτήρι, ακόμη και πριν από τις επερχόμενες νέες εκλογές για την Κάτω Βουλή, που σύμφωνα με το Σύνταγμα θα πρέπει να διεξαχθούν μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου.
Η χαμηλή πτήση της αιγυπτιακής λίρας έναντι του δολαρίου (έχει χάσει 10% της αξίας της τους τελευταίους μήνες και 4% μέσα στην τελευταία εβδομάδα), η μεγάλη πτώση των εσόδων από την παραπαίουσα τουριστική βιομηχανία της χώρας, που επλήγη από την πολιτική και κοινωνική αστάθεια της μετα-Μουμπάρακ εποχής και η άνοδος της τιμής των εισαγόμενων πρώτων υλών, ιδίως των τροφίμων, είναι μερικά από τα πολλά ακανθώδη προβλήματα τα οποία απαιτούν άμεσες λύσεις από τη νέα κυβέρνηση των Αδελφών Μουσουλμάνων.
Ο μίνι ανασχηματισμός που έγινε στο Κάιρο το Σάββατο από τον πρωθυπουργό Χισάμ Καντίλ (μετά από απόφαση του προέδρου Μόρσι) έφερε στο υπουργείο Οικονομικών τον άγνωστο και άπειρο Σάγιεντ Χεγκάζι, στον οποίο ασκείται ήδη κριτική από τον επιχειρηματικό κόσμο, καθώς δεν θεωρείται ικανός να κουμαντάρει την παραπαίουσα αιγυπτιακή οικονομία.
Η σημαντική υποτίμηση της αιγυπτιακής λίρας έχει ήδη φέρει κύμα ανατιμήσεων στην εσωτερική αγορά, που ταυτόχρονα στενάζει από την έλλειψη ρευστότητας. Με το 80% του αιγυπτιακού λαού στα όρια της φτώχειας και τις μεγάλες μάζες να εξαρτώνται απόλυτα από τις κρατικές επιδοτήσεις σε βασικά αγαθά, όπως το αλεύρι και η ζάχαρη, η κυβέρνηση θα δοκιμαστεί σκληρά στους δρόμους και το στοίχημα θα είναι να κρατηθεί μια κάποια ισορροπία τουλάχιστον μέχρι τις νέες εκλογές, στα τέλη Φεβρουαρίου.
Μετά, ανά πάσα στιγμή, τόσο ο πρωθυπουργός Καντίλ όσο και ο νέος υπουργός Οικονομικών θα μπορούν να θυσιαστούν προκειμένου να καταγράψουν ο πρόεδρος Μόρσι και οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι τις λιγότερες δυνατές απώλειες. Ωστόσο, ο λαός που έκανε την επανάσταση δεν πάλεψε μόνο για την ελευθερία του, αλλά και για την ελπίδα μιας καλύτερης ζωής. Και αυτό οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι, αλλά και οποιαδήποτε κυβέρνηση, δεν είναι σε θέση να το πετύχουν ούτε εύκολα ούτε σύντομα.
