Του Πέτρου Μανταίου Στον πολιτικό χυλό από κιτς και μελό που κολυμπάμε καιρό τώρα, φαίνεται πως έφεραν αποτέλεσμα τα δάκρυα του προφυλακισμένου χρυσαυγίτη βουλευτή Στάθη Μπούκουρα από το βήμα της Βουλής και το ξέσπασμά του: «Είμαι λαϊκό παιδί. Δουλεύω από 15 χρόνων. Κοιμήθηκα φούρναρης και ξύπνησα βουλευτής…» («Εφ.Συν.» 8/5). Εφεραν αποτέλεσμα τουλάχιστον αν κρίνουμε από το ποσοστό του Ηλία Κασιδιάρη: πάνω από 16% και τέταρτος κατά σειρά μεταξύ των υποψήφιων δημάρχων της Αθήνας, υπολειπόμενος μόλις πέντε μονάδες του πρώτου, και νυν δημάρχου, Γιώργου Καμίνη. Αν υπολογίσουμε ότι 12 υποψήφιοι για τη δημαρχία της Αθήνας
Περισσότερα.. »Του Πέτρου Μανταίου Στον μικρό μας «κύκλο» οι δεσμοί μου με τον αλησμόνητο Γιώργο Γλυνό είναι γνωστοί και ακατάλυτοι. Συγκρατούμενοι, αμφότεροι, της χούντας το 1967-1968. Πρώτα στο διαβόητο «άντρο» βασανιστηρίων της Γενικής Ασφάλειας, στην οδό Μπουμπουλίνας. Εν συνεχεία, στις φυλακές Αβέρωφ και, αργότερα (στον ίδιο θάλαμο, όπου σφυρηλατήθηκε ο δεσμός μας), στις φυλακές της Αίγινας. Σ’ αυτόν τον δεσμό προστέθηκαν, τρία-τέσσερα χρόνια μετά, δύο κουμπαριές: με πάντρεψε και βάφτισε τον γιο μου. Από τότε μείναμε αιώνια φίλοι. Ακόμα και τα πολλά χρόνια που απουσίασε στο Παρίσι (για σπουδές: οικονομία με ειδίκευση στο συνάλλαγμα)
Περισσότερα.. »Του Πέτρου Μανταίου Η παροιμιώδης φράση «Αυγά σου καθαρίζουν;», όχι τόσο διαδομένη σήμερα, αναφέρεται σε κάποιον που γελά χωρίς εμφανή λόγο. Εχει όμως ιστορική καταγωγή στα ρωμαϊκά χρόνια. Επρόκειτο για έθιμο διασκέδασης, μάλλον ευγονίας, αφού οι Ρωμαίοι, άπαντες ή με εξαιρέσεις (οι πηγές διχάζονται), κάθε χρόνο σαν και σήμερα, στις 15 Μαΐου, ξεχύνονταν στους δρόμους της αιώνιας πόλης και, τιμώντας την Αφροδίτη, τον Απόλλωνα ή τον Διόνυσο (πάλι οι πηγές διχάζονται), πετούσαν ο ένας στον άλλον αυγά μελάτα, κάνοντας χάζι τους μορφασμούς των θυμάτων, ξεκαρδισμένοι στα γέλια. Ο Νέρωνας την έβρισκε, λέει, να ρίπτει
Περισσότερα.. »Του Πέτρου Μανταίου Στην επιστροφή από τον πρωινό περίπατο περνάω καθημερινά μπροστά από ένα φούρνο. Είναι η ώρα τέτοια που, τακτικά, από κάποιο φορτηγό ξεφορτώνουν σακιά με αλεύρι. Χθες, ο φορτηγατζής, επειδή ίσως έκρινε ότι δεν χωρούσε ή επειδή έτσι τον βόλευε, ανέβασε το φορτηγό στο πεζοδρόμιο, ακριβώς την ώρα που περνούσα. Ο οδηγός, προφανώς, με είχε αντιληφθεί. Γι’ αυτό και απόρησε που εγώ, που δεν τον είχα αντιληφθεί, του έριξα, ξαφνιασμένος, λοξή ματιά, μάλλον επικριτική. Ισως και να σκέφτηκε: «Τι θέλει κι αυτός ο (παραλείπονται εφτά λέξεις), πρωινιάτικα!». Επειδή στους περισσότερους από
Περισσότερα.. »Του Πέτρου Μανταίου Οταν τον τραγουδάς είναι γιαλός: «Κάτω στο γιαλό, κάτω στο περιγιάλι…», «Γιαλό να πας, γιαλό να ’ρθεις, τα λόγια μου να θυμηθείς…». Οταν τον νομοθετείς (αυθορμήτως και αυθαιρέτως) είναι αιγιαλός: «δεν θίγονται υφιστάμενες ρυθμίσεις για περιβαλλοντική προστασία αιγιαλού και παραλίας», («Εφ.Συν.» 12/5), λέει το υπουργείο Οικονομικών για το νομοσχέδιο περί αιγιαλού που προώθησε προς διαβούλευση, η οποία λήγει σήμερα. Οταν, πάλι, εξετάζεις τον αιγιαλό από παροιμιακής (λαογραφικής) απόψεως, λες π.χ.: Ή στραβός είναι ο αιγιαλός ή (εάν δεν είναι στραβός) σκαρώνουμε ένα νομοσχέδιο και τον στραβώνουμε. Οπότε επιλύεται αυτομάτως και το
Περισσότερα.. »Του Πέτρου Μανταίου Πέρασα και πάλι προχθές από τη μαύρη μουριά του περιπάτου. Ξαφνιάστηκα. Ηταν φορτωμένη και πολλά από τα μούρα είχαν πρώιμα ωριμάσει. Ο φετινός γλυκός χειμώνας έκανε το θαύμα του. Εφερε τη μουριά (μου) πιο κοντά στο καλοκαίρι. Ασυναίσθητα σήκωσα το χέρι. Το κάνω κάθε χρόνο. Μόλις δω τα πρώτα ώριμα μαύρα μούρα, βάζω στη φούχτα μου καμπόσα, κι έτσι, με τα μούρα να λιώνουν στο στόμα και την παλάμη κόκκινη από το βάμμα, περπατώντας προγευματίζω καλοκαίρι. Αλλά και κάνω γέφυρα, το τώρα με τα παιδικά μου χρόνια και τα παιδικά μου
Περισσότερα.. »Του Πέτρου Μανταίου Το πρωί της Τρίτης, επομένη του δημοσιεύματος του Φώτη Παπούλια στην «Εφ.Συν.» «Ο πόλεμος των δημοσκοπήσεων», στα παρμπρίζ παρκαρισμένων αυτοκινήτων της γειτονιάς ήταν περασμένη στους υαλοκαθαριστήρες προκήρυξη, όπου πάνω αριστερά εικονιζόταν σκίτσο με συμπαθέστατο μαϊμουδάκι και στο κείμενο αναγραφόταν: «Οχι στα γκάλοπ-μαϊμού». Παλιά –προεκλογική– συνήθεια∙ από τότε που εισήχθησαν εν Ελλάδι τα πρώτα γκάλοπ: η δημοσίευσή τους να ξεσηκώνει κύματα αμφισβήτησης, που άλλα χτυπούν τις αριστερές και άλλα τις δεξιές ακτογραμμές της χώρας. Ή, αν προτιμάτε, τις κεντροαριστερές και κεντροδεξιές ακτές, κατά περίπτωση και εποχή, προτού το ελληνικό δαιμόνιο… ανακαλύψει
Περισσότερα.. »Του Πέτρου Μανταίου Αύριο, η Ελλάδα, προεδρεύουσα της Ευρωπαϊκής Ενωσης (χορηγός της προεδρίας, γνωστή αυτοκινητοβιομηχανία) οργανώνει στο Ζάππειο ημερίδα για την οδική ασφάλεια. Θέμα: «Ασφαλείς και Εξυπνες Υποδομές». Πόσο «ασφαλείς» και «έξυπνες» εξετάζουν στην κυριακάτικη «Αυγή» («Η ανασφάλεια ως καθεστώς στους ελληνικούς δρόμους», 4/5) οι: Γιώργος Κουβίδης, γιατρός, μέλος της οργάνωσης «SOS Τροχαία Εγκλήματα», Νικόλαος Ηλιού, πολιτικός μηχανικός, καθηγητής πανεπιστημίου, συντονιστής Παρατηρητηρίου Οδικής Ασφάλειας του Τεχνικού Επιμελητηρίου, Φαίδων-Σόλων Καρυδάκης, πολιτικός μηχανικός (ιδιαίτερο θέμα, για τις αθηναϊκές πεζογέφυρες). Οι αναλύσεις και τοποθετήσεις των αρθρογράφων είναι τόσο ξεκάθαρες, που αν το αφιέρωμα τυπωνόταν σε φυλλάδια,
Περισσότερα.. »Του Πέτρου Μανταίου Κυριακή, εννέα και μισή το πρωί, μετρό, Μοναστηράκι. Μέρα και ώρα που η βιασύνη δεν είναι στα φόρτε της∙ μάλλον το αντίθετο. Μπαίνω στην κυλιόμενη πρώτος. Για να διευκολύνω όσους ακολουθούν, ανεβαίνω τρία σκαλιά και πιάνω τη δεξιά μεριά, αφήνοντας ελεύθερη την αριστερή για τυχόν βιαστικούς. Ηλικιωμένη κυρία, σκούρο παντελόνι, σκούρο μπουφάν, σπορτέξ παπούτσι, κοντό μαλλί, περιποιημένη και μοντέρνα, λεπτή και ευκίνητη, ανεβαίνει από δίπλα μου με ρυθμό… εφηβείας. Προτού προλάβω να αποσώσω την ενθουσιώδη σκέψη μου: «Μπράβο, κυρία μου! Να μη σας ματιάσω!». Η «κυρία μου» με προσπερνάει τέσσερα σκαλιά,
Περισσότερα.. »Του Πέτρου Μανταίου «Προεκλογικό “άνοιγμα” στους ξενοδόχους» έκανε, λέει, ο πρωθυπουργός («Εφ.Συν.» 2/5), στη γενική συνέλευση του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων. Και καλά έκανε, λέω εκ των προτέρων. Καλά έκανε που υποσχέθηκε (φτάνει να τηρηθούν οι υποσχέσεις∙ η χώρα δεν έχει σ’ αυτό ούτε την έξωθεν ούτε την παλαιόθεν καλή μαρτυρία): επενδύσεις μέσω ΕΣΠΑ, αναπτυξιακή πολιτική, απλοποίηση διαδικασιών αδειοδότησης επιχειρήσεων και επενδύσεων. Επίσης, καλά έκανε που, μετά το επιτυχές «άνοιγμα» στη ρωσική τουριστική αγορά το 2013, υποσχέθηκε ανάλογο «άνοιγμα», για το 2014, στην Κίνα. Ο τουριστικός τομέας ανεβαίνει, εν μέσω κρίσης, άρα πρέπει
Περισσότερα.. »Του Πέτρου Μανταίου Πριν από χρόνια, σε συντροφιά νέων, στην Καρδίτσα, σε σχετική με σκάνδαλα ερώτηση απαντούσα ότι, κατά τη γνώμη μου, το μεγαλύτερο και σε εξέλιξη σκάνδαλο της μεταπολίτευσης, όχι τόσο από άποψη οικονομική (εκ των υστέρων αποδείχθηκε ότι η Ζίμενς π.χ. ή τα γερμανικά υποβρύχια ήταν οικονομικώς πολύ επαχθέστερα), αλλά από άποψη πολιτικής ηθικής και… αήθους διαπλοκής ήταν και ίσως θα παραμείνει στο μέλλον οι διάφορες χαριστικές και στο όριο της νομιμότητας πράξεις περί το Μέγαρο Μουσικής. Τα παιδιά με κοίταξαν έκπληκτα. «Σοβαρολογείτε;» απόρησαν. «Απολύτως» απάντησα. Αναφέρθηκα μάλιστα, σε πολλά, τουλάχιστον
Περισσότερα.. »Του Πέτρου Μανταίου Θεωρητικό το ζήτημα. Διότι είναι άλλο πράγμα η ώρα και άλλο ο πρωθυπουργός. Ουδέποτε, για την ώρα, συνέπεσαν. Οταν πήγαινε στο ραντεβού ο πρωθυπουργός, έφευγε η ώρα, κι όταν έφτανε η ώρα, τύχαινε να φεύγει ο πρωθυπουργός. Μακάρι ο Αλέξης Τσίπρας να μην ακολουθήσει το παράδειγμα του Αντώνη Σαμαρά, όταν έρθει η ώρα της πρωθυπουργίας του. Και να παρίσταται στη Βουλή, την ώρα που ο κανονισμός ορίζει ότι πρέπει να απαντηθούν, από τον πρωθυπουργό αυτοπροσώπως, επίκαιρες ερωτήσεις που απευθύνουν στον ίδιο βουλευτές όλων των κομμάτων. Μακάρι ο Αλ. Τσίπρας να
Περισσότερα.. »Του Πέτρου Μανταίου Το φθινόπωρο του 2003, που επισκέφτηκα πρώτη –δυστυχώς και τελευταία έως τώρα– φορά την Πόλη, κατηφόριζα, τέσσερα πρωινά, από το Ταξίμ, που ήταν το ξενοδοχείο, τη λεωφόρο του Πέραν μέχρι το τούνελ. Δεν πρόφταινα να θαυμάζω τις παλιές πολυκατοικίες∙ ένα είδος μουσείου ευρωπαϊκής αρχιτεκτονικής, φημισμένων αρχιτεκτόνων, τουλάχιστον μισού αιώνα: αρτ νουβό, αρτ ντεκό… κάθε αρχιτεκτονική γραφή με αποτύπωμα. Πολλές, αλίμονο, ακατοίκητες πλέον τότε, να προσπαθούν, μες στην εγκατάλειψη, να διηγηθούν την, στο μεγαλύτερο μέρος, ρωμαίικη ακμή της Πόλης, από τον 19ο αιώνα ίσαμε τα τέλη του ’50, αρχές ’60, που διώχτηκε
Περισσότερα.. »Του Πέτρου Μανταίου Μυθιστόρημα εξαιρετικής πλοκής και διαπλοκής θυμίζει το περίφημο «Ταμείο Μολυβιάτη». Το εν λόγω «ταμείο», ως γνωστόν, για όσους θυμούνται, σχηματίστηκε από δωρεές, προκειμένου να βοηθηθούν οι πυρόπληκτοι της Ηλείας στις μεγάλες πυρκαγιές του 2007, όπου έχασαν τη ζωή τους δεκάδες άνθρωποι. Τα χρήματα που συγκεντρώθηκαν, η πολιτεία (κυβέρνηση Κώστα Καραμανλή) τα εμπιστεύτηκε, λόγω εγνωσμένου ήθους, στον διπλωμάτη Πέτρο Μολυβιάτη. Τότε ξεκίνησε και το… μυθιστόρημα «ταμείο», με… άξονα πλοκής: πού, πώς και σε ποιους θα δοθούν αυτά τα χρήματα, τα οποία, υπενθυμίζω, συγκεντρώθηκαν για τους πυρόπληκτους και τις περιοχές που έπληξαν οι
Περισσότερα.. »
© 2024 Εφημερίδα των Συντακτών | ΟΡΟΙ ΧΡΗΣΗΣ
