Βρετανοί επιστήμονες ανακάλυψαν ένα γονίδιο που, όταν είναι ελαττωματικό, οδηγεί σε υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ. Οι άνθρωποι με παρόμοια παραλλαγή του γονιδίου, ενδέχεται για τους ίδιους γενετικούς λόγους, να είναι εξίσου επιρρεπείς στο αλκοόλ.
Διάφορα γονίδια έχουν συσχετισθεί με τον αλκοολισμό στο παρελθόν. Όμως ουσιαστικά για πρώτη φορά οι επιστήμονες εντοπίζουν μια τόσο άμεση σχέση αιτίου-αποτελέσματος ανάμεσα στη συγκεκριμένη γονιδιακή μετάλλαξη και στον εθισμό στο αλκοόλ.
Η νέα έρευνα πραγματοποιήθηκε από πέντε βρετανικά πανεπιστήμια (Imperial College Λονδίνου, University College Λονδίνου, Νιούκαστλ, Σάσεξ και Νταντί), με επικεφαλής τον καθηγητή Χάουαρντ Τόμας, και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Nature Communications». Οι ερευνητές δήλωσαν ότι είναι εκπληκτικό πως μία μικρή μόνο αλλαγή ενός γονιδίου στον γενετικό κώδικα είναι δυνατό να έχει τόσο καταλυτικές συνέπειες σε πολύπλοκες συμπεριφορές, όπως η κατανάλωση αλκοόλ.
Η μελέτη έδειξε ότι τα πειραματόζωα με το φυσιολογικό γονίδιο δεν ενδιαφέρονταν ιδιαίτερα για το αλκοόλ, όταν είχαν να διαλέξουν να πιούν είτε αυτό, είτε σκέτο νερό. Αντίθετα, όσα είχαν μεταλλαχθεί, ώστε να διαθέτουν την ελαττωματική παραλλαγή του γονιδίου Gabrb 1, έδειχναν έντονη τάση για αλκοόλ, με συνέπεια το τελευταίο να αποτελεί το 85% των συνολικών υγρών που έπιναν.
Οι ερευνητές προσδιόρισαν τη σημασία του γονιδίου κάνοντας τυχαίες μεταλλάξεις στο γενετικό κώδικα των πειραματόζωων και ελέγχοντας κάθε φορά κατά πόσο άλλαζαν οι προτιμήσεις των ζώων απέναντι στο αλκοόλ. Τα ποντίκια με το μεταλλαγμένο γονίδιο Gabrb 1 έπιναν με τόση προθυμία το αλκοόλ (με περιεκτικότητα 10%, όσο περίπου το κρασί), που μέσα σε μια ώρα δεν μπορούσαν να συντονίσουν τις κινήσεις τους από το… μεθύσι.
Οι έρευνες συνεχίζονται για να διαπιστωθεί κατά πόσο το συγκεκριμένο γονίδιο έχει την ίδια επίδραση και στους ανθρώπους, αν και η κατανάλωση αλκοόλ από τους ανθρώπους, συγκριτικά με τα ποντίκια, επηρεάζεται περισσότερο από περιβαλλοντικούς παράγοντες παρά από γενετικούς. Σύμφωνα με τον ερευνητή ηπατολόγο Κουέντιν Άνστι, υπάρχει πάντα η ελπίδα ότι η ανακάλυψη του ρόλου του εν λόγω γονιδίου μπορεί να οδηγήσει σε καλύτερες φαρμακευτικές θεραπείες του αλκοολισμού στο μέλλον.
Το συγκεκριμένο γονίδιο εμπλέκεται στη ρύθμιση της χημικής λειτουργίας του εγκεφάλου, κυρίως στην περιοχή (τον επικλινή πυρήνα) που ελέγχει τα ευχάριστα συναισθήματα και τις ανταμοιβές. Συγκεκριμένα η μετάλλαξη επιδρά σε ένα πρωτεϊνικό υποδοχέα στις συνάψεις των εγκεφαλικών κυττάρων. Η μετάλλαξη αλλάζει τη δράση του νευροδιαβιβαστή GABA, με αποτέλεσμα ο εγκέφαλος να αποζητά όλο και περισσότερη ικανοποίηση από την κατανάλωση του αλκοόλ.
efsyn.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
