Του Τάσου Παππά Η συνήθης κοινοτοπία περί «πολιτικής ρευστότητας» περιγράφει στην παρούσα φάση με ακρίβεια την πραγματικότητα. Το σκηνικό συνθέτουν οι προτάσεις για επιστροφή της ΔΗΜΑΡ στην κυβέρνηση, τα σενάρια για μεταπήδηση βουλευτών των Ανεξάρτητων Ελλήνων στη Νέα Δημοκρατία, οι παρασκηνιακές συζητήσεις για νέα κυβέρνηση με άλλον πρωθυπουργό από τη σημερινή Βουλή, η κινητικότητα στην περιοχή της Κεντροαριστεράς και βεβαίως οι επίμονες φήμες ότι δύο πρώην πρωθυπουργοί (Καραμανλής, Παπανδρέου) προετοιμάζουν το έδαφος για να επανακάμψουν. Ολα τα παραπάνω μπορεί να μη συνδέονται μεταξύ τους, με την έννοια ότι εκπονούνται από συγκεκριμένο κέντρο, ωστόσο έχουν
Περισσότερα.. »
Από την αθλιότητα της εθνικο-κρατικής αποσπασματικότητας σε μία ολοκληρωμένη, από καπιταλιστικής απόψεως, παγκόσμια κοινωνία
Περισσότερα.. »Του Γιάννη Παντελάκη Ο Π. Σκουρλέτης διέψευσε ότι υπάρχει κεντρική πολιτική συμφωνία του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝ.ΕΛΛ. για συνεργασία στις δημοτικές εκλογές. Είχε προηγηθεί ο Ν. Μαριάς των ΑΝ.ΕΛΛ., που είχε επιμείνει ότι υπάρχει τέτοια συμφωνία. Ενας από τους δύο λέει ψέματα ή μήπως και οι δύο διεκδικούν μερίδιο της αλήθειας; Αγνωστο. Το μόνο γνωστό σ’ αυτή την ιστορία είναι πως τα δύο αυτά κόμματα με κάποιους τρόπους -όχι απαραίτητα ξεκάθαρους- προσπαθούν να δημιουργήσουν ένα θετικό κλίμα για μια ενδεχόμενη μελλοντική συνεργασία. Σε οποιοδήποτε εκλογικό επίπεδο. Τις αιτίες για τις οποίες συμβαίνει αυτό μπορούμε
Περισσότερα.. »Του Τάσου Παππά Ξαφνικά γεμίσαμε αντιμνημονιακούς. Κυβερνητικοί παράγοντες που υπέγραφαν χωρίς αντιρρήσεις ό,τι τους έφερνε η τρόικα και δεν αντιδρούσαν στους ταπεινωτικούς φετφάδες της, βουλευτές που διαλαλούσαν ότι αν δεν υπήρχαν τα μνημόνια θα έπρεπε να τα εφεύρουμε, δημοσιολόγοι που εγκαλούσαν για αδάπανη δημοκοπία όσους προέτρεπαν την κυβέρνηση να διαπραγματευτεί σκληρά, υπουργοί που υποστήριζαν ότι το Μνημόνιο είναι το μοναδικό ρεαλιστικό σχέδιο που υπάρχει για τη χώρα, εμφανίζονται από προχθές έξαλλοι με την αδιαλλαξία της τρόικας και τους κορδακισμούς των εκπροσώπων της και επιτίθενται με οξείς χαρακτηρισμούς (ανόητοι, εμμονικοί, ανίκανοι, κατώτεροι υπάλληλοι). Επειδή
Περισσότερα.. »Στα κιτρινισμένα φύλλα του φθινοπώρου οι ποιητές έχουν αφιερώσει ποιήματα και ωδές. Εργα που γράφτηκαν σε χρόνια κάπως μακρινά, τότε που οι δρόμοι ήταν χωμάτινοι ή πέτρινοι, τα σπίτια είχαν αυλές και τα ρυάκια ακόμη και της πιο δυνατής νεροποντής κατέληγαν στα ρέματα της προνοητικής φύσης. Εκεί κατέληγαν και τα πεθαμένα φύλλα, παρασυρμένα από το νερό, ή έπεφταν στη φιλόξενη γη, λίπασμα για τα φυτά που θα γεννούσε με τον ερχομό της η άνοιξη. Οι πόλεις όμως εξελίχθηκαν, οι χωμάτινοι δρόμοι ασφαλτοστρώθηκαν, τα σπίτια με αυλές έγιναν πολυκατοικίες και τα ρέματα έκλεισαν – άλλοτε
Περισσότερα.. »Του Γιώργου Γιαννουλόπουλου Εκ προοιμίου διευκρινίζω ότι δεν ξέρω τις προθέσεις του Μανώλη Γλέζου, όπως επίσης δεν ξέρω τι ακριβώς παίζεται μέσα στο κόμμα του. Τα όσα είπε όμως για τη μη πειστική απάντηση του ΣΥΡΙΖΑ στο ερώτημα πού θα βρεθούν τα λεφτά θα πρέπει να συζητηθούν ανοιχτά επειδή, αν μη τι άλλο, συνοψίζουν την κυριότερη μομφή που εκτοξεύεται εναντίον της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Φανταστείτε πώς θα αντιδρούσε ο ΣΥΡΙΖΑ αν ο Γιώργος Παπανδρέου, τότε που ζητούσαν τρεις φορές την ημέρα να εξηγήσει πού υπάρχουν τα περιβόητα λεφτά, εκείνος απαντούσε: Εχετε βάλει στο στόχαστρο το
Περισσότερα.. »Του Τάσου Παππά Μιλώντας στον συνάδελφο Παντελή Βαλασόπουλο [«Εφ.Συν.» (14-11-2013)] ο Λαρς Φελντ, συντηρητικός Γερμανός οικονομολόγος και μέλος της επιτροπής των πέντε «σοφών» της γερμανικής οικονομίας, αφού υπερασπίζεται την πολιτική που εφαρμόζεται παντού στην ευρωζώνη, λέει για την Ελλάδα: «Το παράδοξο είναι πώς τα δύο κόμματα που είναι υπεύθυνα για τα προβλήματα της χώρας, καλούνται τώρα ως κυβερνητικοί εταίροι να τη σώσουν». Τα είπε όλα με λίγες λέξεις ο κ. Φελντ. Πράγματι, αυτοί που ευθύνονται για την οπισθοδρόμηση της χώρας υποδύονται τώρα τους σωτήρες της. Και δεν φτάνει μόνο αυτό. Είναι και θρασείς
Περισσότερα.. »Ο Ρήγας, αγωνιστής της ελευθερίας και έξοχος αντιπρόσωπος του Διαφωτισμού, λέει κάπου πως δεν έχουμε άλλες ιδέες παρά μόνον όσες μπορούμε να υπογράψουμε με το αίμα μας
Περισσότερα.. »Της Αγγελικής Δημητρακοπούλου* Tο δημόσιο Πανεπιστήμιο στην Ελλάδα βρίσκεται σε μια περίοδο εξαιρετικά κρίσιμη, την πιο κρίσιμη από την εποχή της ίδρυσης των ελληνικών Πανεπιστημίων το 1837 (ΕΚΠΑ, Σχολή Καλών Τεχνών, ΕΜΠ), πριν από δύο σχεδόν αιώνες. Γιατί είναι σήμερα η πιο κρίσιμη περίοδος της ιστορίας των ελληνικών Πανεπιστημίων; Γιατί βιώνουμε κατά τα τελευταία πέντε χρόνια μια συστηματική αμαύρωση της αποστολής, του ρόλου και του έργου των Πανεπιστημίων της χώρας, από τις διαδοχικές κυβερνήσεις και τα κυρίαρχα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Γιατί ταυτόχρονα διαπιστώνουμε μια οργανωμένη προσπάθεια με πολλαπλά μέσα, νόμους και
Περισσότερα.. »Του Χάρη Ιωάννου Τις ημέρες αυτές, δύο χρόνια πριν, ο πρόεδρος και ο αντιπρόεδρος του σημερινού κυβερνητικού σχήματος αποφάσιζαν να αντικαταστήσουν, χωρίς εκλογές, τη μονοκομματική κυβέρνηση Παπανδρέου των 153 βουλευτών με την τρικομματική κυβέρνηση του πρώην τραπεζίτη Λ. Παπαδήμου. Λίγους μήνες μετά ο πρώτος ορκίστηκε πρωθυπουργός και ο δεύτερος ανέλαβε την προεδρία του κόμματός του και την αντιπροεδρία της τρίτης κατά σειρά κυβέρνησης στα χρόνια του Μνημονίου. Ενάμιση χρόνο μετά τις τελευταίες εκλογές, αν εξαιρέσουμε το περιβόητο «πρωτογενές πλεόνασμα» που οφείλεται κατά κύριο λόγο στον υπουργό Οικονομικών Γ. Στουρνάρα, η κατάσταση βαίνει συνεχώς
Περισσότερα.. »Του Γιάννη Ζαμπετάκη Με ενδιαφέρον διάβασα το κείμενο του καθηγητή κ. Γεωργίου στην «ΕΦ.ΣΥΝ.» στις 14.11.2013 με τίτλο «το κλειστό Πανεπιστήμιο». Ομολογώ πως ο τίτλος του άρθρου κέντρισε το ενδιαφέρον μου, αλλά δυστυχώς πρόκειται για μια ανάλυση που αγνοεί (μάλλον όχι ηθελημένα) μερικά πραγματικά γεγονότα όπως: 1) Σύμφωνα με το άρθρο 16, παράγραφος 5 του Συντάγματος της Ελλάδας, «η ανώτατη εκπαίδευση παρέχεται αποκλειστικά από ιδρύματα που αποτελούν νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου με πλήρη αυτοδιοίκηση». Η ΚΥΑ, που καταργεί (διάβαζε απολύει) 1.349 διοικητικούς υπαλλήλους από 8 ΑΕΙ της χώρας, παραβιάζει το άρθρο 16 του
Περισσότερα.. »Του Θέμη Κοτσιφάκη* Περήφανος για το έργο της κυβέρνησης στον χώρο της Παιδείας εμφανίστηκε ο υπουργός κ. Αρβανιτόπουλος στην ομιλία του στη Βουλή στις 10/11/2013. Αυτό που μας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση είναι πως ανάμεσα στα δέκα θεσμικά βήματα για τα οποία είναι περήφανος ο κ. υπουργός συμπεριέλαβε και τη μεγάλη του «επιτυχία»: να ντύσει στο χακί τους εκπαιδευτικούς με την επιβολή της πολιτικής επιστράτευσης τον Μάιο του 2013. Πραγματικά, συγκλονίζει κάθε δημοκρατικό πολίτη να ακούει τον υπουργό Παιδείας να θεωρεί επίτευγμα ότι «αμύνθηκε απέναντι στις επιλογές της ηγεσίας της ΟΛΜΕ», να είναι δηλαδή
Περισσότερα.. »
«Στον βαθμό που το Πανεπιστήμιο ως «πράγμα» (με τη φιλοσοφική έννοια του όρου) ή ως υποκείμενο που κατασκευάζει τον αναστοχασμό της κοινωνίας αντιμετωπίζεται ως γραφειοκρατική ή διοικητική οντότητα, η οποία «κλείνει» ή «ανοίγει» κατά τη βούληση ενός εμπλεκόμενου μικρο-υποκειμένου, τότε αντιλαμβάνεται κανείς ότι η ίδια η ελληνική κοινωνία επιδιώκει να καρατομήσει το μετα-επίπεδο του αναστοχασμού της
Περισσότερα.. »Του Λουκά Θανασέκου Ετοιμος για το παν έτοιμος για όλους Paul Eluard Καλά, δεν διαβάσαμε Καντ, είναι Γερμανός, πού να ψάχνουμε τώρα. Αλλωστε μπορεί και να μας πρόσβαλε όταν έγραψε ότι «στην πλειονότητά τους τα ποιήματα του Ανακρέοντα είναι άνοστα». Μήπως όμως έχει δίκιο επειδή ακριβώς πρόκειται για «κουζίνα» που αφορά τους πολύ απαιτητικούς; Δεν μας πέφτει λόγος για να αποφανθούμε. Ομως την ίδια εποχή (1764) έγραψε επίσης κάτι που, αν «και» Γερμανός, έπρεπε να μας το έχουν σφυρίξει ώστε να λάβουμε τα μέτρα μας. Οτι δηλαδή «μια κότα είναι προτιμότερη από έναν
Περισσότερα.. »
© 2025 Εφημερίδα των Συντακτών | ΟΡΟΙ ΧΡΗΣΗΣ
