01/01/13 ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ

Γιάννης εναντίον Γιάννη

      Pin It

Του Κ. Μανωλιουδάκη

 

Μόνο τυχαία δεν μπορεί να θεωρηθεί η επίθεση που εξαπέλυσε ο Γιάννης Αλαφούζος στον Γιάννη Βαρδινογιάννη στην πρόσφατη γενική συνέλευση της Παναθηναϊκής Συμμαχίας.

 

Ο πρόεδρος ΠΑΕ έφτασε να πεί ότι στη διάρκεια της πολυμετοχικότητας ο Τζίγγερ δεν έβαζε τα χρήματα που του αναλογούσαν ως μεγαλομέτοχος: «Θέλετε να σας πω ότι το 58% το είχε ο Βαρδινογιάννης. Ο λόγος που υπήρξαν τα προβλήματα στην πολυμετοχικότητα ήταν γιατί δεν έβαζε χρήματα στον Παναθηναϊκό. Εγώ όμως δεν μπορώ να τον υποχρεώσω να το κάνει. Οσον αφορά το αν είμαι μπροστινός κάποιου, δεν χρειάζεται να πείσω κανέναν αν είμαι… ελέφαντας».

 

Ηταν η πρώτη φορά που ο Αλαφούζος καταφέρθηκε εναντίον του Γιάννη Βαρδινογιάννη και προφανώς δεν… του ξέφυγε, ούτε έγινε αυθόρμητα.

 

Οι λόγοι;

 

1. Οι μέτοχοι της ΠΑΕ Παναθηναϊκός (και ο Αλαφούζος προσωπικά) είναι πεπεισμένοι ότι ο πρίγκιπας Φαϊζάλ αποτελεί συνέχεια των πριγκίπων που έχει εμφανίσει ως ενδιαφερόμενους για τον σύλλογο ο Βλάσης Τσάκας. Ταυτόχρονα εκφράζουν τη βεβαιότητα ότι το ενδιαφέρον του Σαουδάραβα είναι κατασκευασμένο και προμελετημένο.

 

Ο πρόεδρος του Παναθηναϊκού έγινε πυρ και μανία με την επανεμφάνιση του Τσάκα και κατ' επέκταση του Φαϊζάλ, μη πιστεύοντας και αυτός με τη σειρά του ότι είναι πραγματική η πρόθεσή του να βάλει τα 28 εκατομμύρια ευρώ και να αποκτήσει την πλειοψηφία των μετοχών του συλλόγου. Ξεκίνησε άμεσα τη μελέτη των δεδομένων και της διαδρομής της υπόθεσης καταλήγοντας σε δύο πιθανούς «υποκινητές».

 

Ο πρώτος αφορούσε μεγαλομέτοχο άλλου συλλόγου, άμεσου ανταγωνιστή του Παναθηναϊκού, και ο δεύτερος άνθρωπο εντός της παναθηναϊκής οικογένειας, που στην παρούσα φάση απέχει από τα δρώμενα. Στη δεύτερη περίπτωση ο Αλαφούζος εκτίμησε ότι μόνο κάποιος που επιθυμεί να μην επιτύχει η προσπάθεια της «λαϊκής βάσης» και έχει ως στόχο να τη σαμποτάρει, βάζοντάς της τρικλοποδιές ανά τακτά χρονικά διαστήματα, θα είχε λόγους να σκεφτεί και να υλοποιήσει κάτι τέτοιο.

 

Μέτοχοι της ΠΑΕ Παναθηναϊκός και στενοί συνεργάτες του μάλιστα έδειχναν τον Βαρδινογιάννη ως βασικό «ύποπτο», υιοθετώντας την άποψη ότι είναι ο μόνος που έχει όλο το «πακέτο». Επαγγελματικές «άκρες», διασυνδέσεις και γνωριμίες στη Σαουδική Αραβία που θα μπορούσαν να του κάνουν τέτοιου είδους χάρες παίζοντας τον ρόλο του «επενδυτή», αλλά και λόγους για οριστική αποτυχία του νέου εγχειρήματος, προκειμένου να φανεί και στον πλέον δύσπιστο το… κενό της απουσίας του.

 

Είναι πολύ πιθανό συνεπώς να έχει καταλήξει σε αυτήν την άποψη ο Αλαφούζος. Οτι, δηλαδή, πίσω απ' τον Τσάκα και τον Φαϊζάλ βρίσκεται ο Βαρδινογιάννης, παρότι είναι σαφές ότι δεν μπορεί να υιοθετήσει δημόσια, ή να καταγγείλει κάτι τέτοιο, βασιζόμενος απλώς σε αποχρώσες ενδείξεις…

 

2. Ο Αλαφούζος έχει την εντύπωση ότι τα περισσότερα στελέχη τής ΠΑΕ Παναθηναϊκός, που είχαν προσληφθεί επί των ημερών της οικογένειας Βαρδινογιάννη, δεν «έτρεχαν» την υλοποίηση των αποφάσεών του και συνάμα άφηναν να διαρρεύσει «χαρτί και καλαμάρι» προβλήματα οικονομικής φύσης που προέκυπταν αλλά και πλάνα-τρόπους αντιμετώπισής αυτών, που δεν έπρεπε να βγουν προς τα έξω.

 

3. Αποφάσισε ότι έχει έρθει η ώρα να αποτινάξει μια και καλή από πάνω του τη δυσπιστία μερίδας οπαδών του Παναθηναϊκού που όταν παρέλαβε τις μετοχές της ΠΑΕ από τον Γιάννη Βαρδινογιάννη εκτίμησαν ότι είναι «μπροστινός» του και τον αντιμετώπισαν άκρως επιφυλακτικά. Ο Αλαφούζος φρόντιζε διαρκώς να πιστοποιεί τις καλές σχέσεις με τους οργανωμένους και -πλέον- με τον Βγενόπουλο, με πρόσληψη ανθρώπων που ήταν σαφώς εναντίον της πολιτικής Τζίγγερ, λέγοντας ότι δεν έχει την παραμικρή σχέση με τον πρώην μεγαλομέτοχο του συλλόγου.

 

Ομως, από την άλλη πλευρά, εξακολουθούσε να υπάρχει κόσμος στον οποίο δεν άρεσε το γεγονός ότι κρατούσε πάντοτε ισορροπίες με ίσες αποστάσεις για όσα είχαν συμβεί στη διάρκεια της πολυμετοχικότητας. Γι' αυτό ουδέποτε, μέχρι πρότινος, είχε καταλογίσει ευθύνες στην οικογένεια Βαρδινογιάννη. Δεν ήταν λίγες οι φωνές μάλιστα που φρόντιζαν να του τονίζουν σε κάθε ευκαιρία ότι η μικρή απήχηση στην εφαρμογή της λαϊκής βάσης είχε να κάνει (και) με την τακτική των ήπιων τόνων απέναντι στον Τζίγγερ. Μένει να αποδειχτεί πόσο δίκιο ή άδικο είχαν…

 

 

 

 

 

 

 

Scroll to top