Σαράντα έξι χρόνια μετά την επιβολή της στρατιωτικής δικτατορίας, με το απριλιανό πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967, η σκοτεινή αυτή περίοδος της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας είναι καιρός να αντιμετωπιστεί με τελείως διαφορετικό τρόπο. Η βαθιά πολιτική, οικονομική και κοινωνική κρίση, στην οποία βυθίζεται σταθερά εδώ και πάνω από τρία χρόνια η χώρα, μας υποχρεώνει να επανεξετάσουμε κριτικά όλες τις φάσεις της μεταπολεμικής ιστορίας μας, για να αντλήσουμε διδάγματα για το πώς και το γιατί φτάσαμε ώς εδώ και πώς θα μπορέσουμε να βγούμε από αυτή την κρίση.
Η εφτάχρονη δικτατορία δεν ήταν μόνο σκοτάδι και ωμή βία, δεν ήταν μόνο κατάργηση ελευθεριών και δικαιωμάτων, καταπίεση, καταστολή και κιτς, ήταν πάνω απ' όλα ένα καθεστώς που, από τη μια, εμπόδισε τον τόπο και τον λαό να προχωρήσουν και, από την άλλη, εδραίωσε και συνέβαλε στο να ριζώσουν ακόμη πιο βαθιά όλα τα καθυστερημένα, αντιδραστικά και οπισθοδρομικά χαρακτηριστικά του κράτους, των θεσμών, της κοινωνίας.
Αλλά και η ίδια η περίοδος της Μεταπολίτευσης πρέπει να αποτελεί πεδίο εξαντλητικής ανάλυσης για να εντοπιστούν τα μεγάλα λάθη που οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση. Η σαρωτική αμφισβήτηση του πολιτικού συστήματος, η ευρύτατη αναξιοπιστία απέναντι σε θεσμούς, κόμματα και πρόσωπα, συμβαδίζουν με την άγνοια ή την παραχάραξη της πρόσφατης ιστορίας μας, ιδιαίτερα από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο μέχρι τις αρχές του 21ου αιώνα. Ετσι, μαζί με το έλλειμμα δημοκρατίας ή το έλλειμμα ανάπτυξης που εντοπίζονται σήμερα, ως κορυφαία ζητήματα του τόπου, πρέπει να προσθέσουμε το έλλειμμα ιστορικής γνώσης και συνείδησης. Χωρίς αυτά, είναι δύσκολη οποιαδήποτε προσπάθεια ανάκαμψης και υπέρβασης του ζοφερού παρόντος.
Οι ιστορικοί, οι πολιτικοί και οι κοινωνικοί επιστήμονες θα κάνουν τη δουλειά τους. Ο λαός θα ζητήσει από τους πολιτικούς που εμπιστεύεται να κάνουν το καθήκον τους. Εμείς ως εφημερίδα θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να καλύψουμε αυτό το κενό. Με το μικρό σημερινό αφιέρωμα προσεγγίζουμε κάποιες πλευρές των ζητημάτων που συνδέονται με την εφτάχρονη τυραννία, τις συνθήκες που την προετοίμασαν, τις συνέπειές της.
Υπάρχει όμως κάτι που νομίζω ότι πρέπει να τονίσουμε, εφόσον βρισκόμαστε μπροστά σε αυτή την επέτειο. Κατά τη διάρκεια της εφτάχρονης δικτατορίας, αναδείχθηκαν ξανά, και σφυρηλατήθηκαν ως αξίες-οδηγοί για ολόκληρη την κοινωνία, ορισμένες έννοιες που τόσο έχουμε ανάγκη σήμερα για να αντιμετωπίσουμε τα σύγχρονα δεινά: αξιοπρέπεια, αντίσταση, αλληλεγγύη, ανθρωπιά.
Νικόλας Βουλέλης
Διαβάστε τα σχετικά άρθρα:
Οι «τσέλιγκες», οι «σερίφηδες» και τα άλλα παιδιά
“Λίαν σοβαρόν το θέμα της κομμουνιστικής διεισδύσεως εις τας Ε.Δ.”
Τα χρόνια εκείνα βάλσαμο για το οδυνηρό σήμερα
Δυο-τρεις λέξεις, το πολύ πέντε…
Παραλλαγές του Χ (Χίτλερ – Χούντα – Χρυσή Αυγή)
«Το κίνημα ήταν ριζοσπαστικό και άρα επικίνδυνο»
Το καθεστώς της στρατιωτικής δικτατορίας και οι συνέπειές του
