Του Πάρι Τσάρτα* Η απόφαση της Βουλής για την αναστολή χρηματοδότησης των κοινοβουλευτικών κομμάτων σε συνδυασμό με την πρόταση για άρση της ασυλίας βουλευτών της Χρυσής Αυγής κλείνει έναν πρώτο κύκλο στην καθοριστική για τα πολιτικά πράγματα της χώρας ποινική δίωξη βουλευτών καθώς και του αρχηγού τής Χ.Α. Η υπόθεση της Χρυσής Αυγής τον τελευταίο μήνα, εκτός από την πολιτική της διάσταση, έχει οδηγήσει και σε ενδιαφέρουσες αναλύσεις σε ζητήματα κοινωνικά, πολιτικής, θεσμών και λειτουργίας του Κοινοβουλίου, ο αριθμός των οποίων είναι τουλάχιστον εντυπωσιακός. Αυτό που θα πρέπει να προκαλέσει ιδιαίτερο προβληματισμό είναι στην
Περισσότερα.. »Του Τάσου Παππά Υπάρχει περίπτωση να συνεννοηθούν ο ΣΥΡΙΖΑ και οι Ανεξάρτητοι Ελληνες; Το σενάριο διακινούν συστηματικά το μέγαρο Μαξίμου και η Χ. Τρικούπη προκειμένου να δείξουν ότι ένα μέτωπο της ριζοσπαστικής Αριστεράς, προκειμένου να σχηματίσει κυβέρνηση, και επειδή δεν μπορεί να βρει συνομιλητές ούτε στ’ αριστερά του (ΚΚΕ) ούτε στα δεξιά του (ΔΗΜΑΡ), μπορεί να συμμαχήσει μ’ ένα περίεργο κόμμα, όπου συγκατοικούν (κάθε άλλο παρά αρμονικά, όπως φαίνεται από τις αψιμαχίες που εκδηλώνονται κατά καιρούς), στελέχη με ακραίες εθνικιστικές απόψεις, παραδοσιακοί δεξιοί, παράγοντες με κεντροαριστερό παρελθόν και πρόσωπα που ερμηνεύουν τα πάντα με
Περισσότερα.. »Του Μπάμπη Αγρολάμπου Τα τελευταία 10 χρόνια, από την απογραφή του Γ. Αλογοσκούφη, η ελληνική οικονομία βρίσκεται συνεχώς (με κάποια προεκλογικά διαλείμματα) υπό επιτήρηση λόγω υπερβολικού ελλείμματος. Με τα μνημόνια έχουμε επιτήρηση και λόγω υπερβολικού χρέους. Από χθες, μετά τις ανακοινώσεις του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών Χρ. Σταϊκούρα, κινδυνεύουμε να υποστούμε τρίτη επιτήρηση, λόγω υπερβολικού πλεονάσματος. Αν ο πρόεδρος του Euroworking Group, T. Βίζερ, δεν ήταν απασχολημένος με την εκδρομή του στις Αλπεις, όπου από βδομάδα αναμένονται τα πρώτα χιόνια για να ξεκινήσει η νέα σεζόν του σκι, θα έπρεπε να κινήσει τη διαδικασία
Περισσότερα.. »
Κηδεύτηκε στο χωριό του, το Κράσι, ο κορυφαίος των ελληνικών γραμμάτων, ο άνθρωπος που συμπύκνωνε την αρχοντιά της Κρήτης που φεύγει και της Ελλάδας που χάνεται
Περισσότερα.. »Του Γιώργου Καραμέρου* Αποστασιοποιημένος το λένε κάποιοι, μπαϊλντισμένος το λέω εγώ, από την εσωστρέφεια των Οικολόγων Πράσινων, ανηφόρισα την Τετάρτη στην Ιερισσό και στις Σκουριές. Μαζί με όλους τους κατοίκους του χωριού υποδεχτήκαμε τον Δημήτρη και τον Γιάννη που αφέθηκαν ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους από τις «χρυσές» δυνάμεις καταστολής. Ανάμεσα σε αγκαλιές, δάκρυα και όρκους ανυποχώρητου αγώνα από μικρούς και μεγάλους. Πριν καν ξεκινήσω από την Αθήνα είχα πάρει κλίμα προσπαθώντας να μιλήσω με κατοίκους στο τηλέφωνο. Με τα κινητά τους να αναβοσβήνουν μόνα τους, να ανεβοκατεβαίνει η ένταση του ήχου και
Περισσότερα.. »Του Τάσου Τσακίρογλου Τις προηγούμενες μέρες, εντελώς συμπτωματικά, φυλλομετρώντας κάποιες από τις συνεντεύξεις ξένων διανοητών για την «Εφημερίδα των Συντακτών», συνειδητοποίησα κάτι που για μια στιγμή με συγκλόνισε και με έβαλε σε σκέψεις. Τι ήταν αυτό; Οτι η σχέση ανάμεσα στο δράμα που ζούμε με τη σημερινή κρίση και στον ανθρώπινο ψυχισμό είναι πολύ βαθύτερη απ’ ό,τι συνήθως αντιλαμβανόμαστε. Αποτελεί κοινό τόπο ότι η Ευρώπη (και όχι μόνο) βρίσκεται σε φάση καταλυτικής ΥΦΕΣΗΣ και ότι μια από τις βασικές συνέπειές της στους ανθρώπους είναι η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ. Μιλώντας και για τα δύο με κοινωνικούς
Περισσότερα.. »Του Νικόλα Μιτζάλη* «Μας αιχμαλώτισαν μας έριξαν στη φυλακή εμένα μέσα στα τείχη εσένα έξω απ’ τα τείχη Ασήμαντη υπόθεση η δική μας Το χειρότερο είναι να κουβαλάει ο άνθρωπος τη φυλακή μέσα του: συνειδητά, ασύνειδα…» Ναζίμ Χικμέτ Ραν, 26/9/1946 Από τη δεκαετία του 1980 και τις συνθήκες κράτησης των (ενδεικτικά αναφερόμενων) Γ. Μπουκετσίδη, Σ. Κογιάννη, Ρ. Μπέρκνερ, Γ. Πετρόπουλου μέχρι εκείνες των Σ. Ξηρού, Κ. Γκουλιώνη, Γ. Δημητράκη, Κ. Σακκά, αλλά και τις αντίστοιχες πρόσφατες που καταγγέλθηκαν από εκατοντάδες φυλακισμένους του καταστήματος κράτησης Πατρών, ο εγκλεισμός αποδεικνύεται ένα απάνθρωπο εργαλείο καταστολής και
Περισσότερα.. »Του Παντελή Κυπριανού* Ο όρος totalitario stato πρωτοχρησιμοποιήθηκε το 1923 στην Ιταλία. Λίγο αργότερα οι ναζί έκαναν λόγο για totaler Staat. Με τον όρο εννοούσαν την ανάληψη από το κράτος κάθε είδους δραστηριότητας, κοινωνικής θρησκευτικής, πολιτισμικής, οικονομικής. Από τον Μεσοπόλεμο και κυρίως μεταπολεμικά ο όρος ολοκληρωτισμός χρησιμοποιήθηκε διττά: πολιτικά, κυρίως από συντηρητικές δυνάμεις, ως μια μορφή δικτατορίας με χαρακτηριστικά την ύπαρξη ενός κόμματος και τον ολοκληρωτικό έλεγχο όλων από αυτό. Στο πνεύμα αυτό ο Χίτλερ και ο Στάλιν θεωρήθηκαν δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Ο όρος ολοκληρωτισμός αποτέλεσε το ίδιο διάστημα αντικείμενο
Περισσότερα.. »Του Τάσου Παππά Ανατριχιαστικά τα στοιχεία που παρέθεσε στο χθεσινό φύλλο της «Εφ.Συν.» ο συνάδελφος Μιχάλης Ψύλος για την ανισοκατανομή των εισοδημάτων, που όπως σωστά σημειώνει «ποτέ άλλοτε στην ιστορία της ανθρωπότητας δεν ήταν τόσο αβυσσαλέα». Ενα νούμερο είναι αρκετό για να δικαιολογήσει την περιγραφή: το 8,1% του πληθυσμού κατέχει το 82,4% του παγκόσμιου πλούτου! Το εντυπωσιακό είναι ότι τις πολιτικές που είναι υπεύθυνες για τη δημιουργία αυτής της εξοργιστικής κατάστασης, και τις οποίες υπηρετούν σε απόλυτη αρμονία τα συντηρητικά και τα κατ’ ευφημισμόν σοσιαλδημοκρατικά κόμματα, έχουν αρχίσει να τις κατακρίνουν και ορισμένοι απ’
Περισσότερα.. »Του Ευάγγελου Αυδίκου* Τον τελευταίο καιρό αρχίζει να γίνεται οικεία στους Ελληνες η έννοια του τυχαίου. Για τους ιθύνοντες και τα ΜΜΕ το τυχαίο αναγορεύεται σε τύχη αγαθή, που συνέβαλε στην ανάδειξη κακώς κειμένων στην ελληνική πολιτική και κοινωνία. Το εκλαμβάνουν ως ευκαιρία για την αντιμετώπιση αρνητικών φαινομένων, ακόμη κι όταν το τυχαίο συνδέεται με μια ανθρωποθυσία. Είναι πρόσφατα τα δύο παραδείγματα. Το ένα αφορά τη δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα. Στην αρχή επιχειρήθηκε να αποδοθεί σε μια τραγική σύμπτωση, όπου ένας φανατικός νεο-ναζιστής έβγαλε μαχαίρι πάνω στην έξαψη του καβγά. Τάχα μου!
Περισσότερα.. »Του Φώτη Παπούλια Οι κουτσαβάκηδες έχουν γράψει τη δική τους ιστορία. Νταήδες, βαρύμαγκες, ψευτόμαγκες, βάδιζαν αργά, χαμηλώντας εναλλάξ τους ώμους, έτοιμοι για καβγά με λυμένο το ζωνάρι και ήρωά τους τον περίφημο Δ. Κουτσουβάκη, μόρτες, άνθρωποι της νύχτας και παντός επαγγέλματος. Οι συνειρμοί με την εικόνα που εξέπεμπε επί τριήμερο η Βουλή δεν απέχουν και πολύ από την εικόνα που περιγράφουμε στην εισαγωγή. Ελειπε ο πολιτικός λόγος και περίσσευε η κοινοβουλευτική «μαγκιά» από τους εκπροσώπους τής -ακόμα- κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας. Απαξιωτικοί χαρακτηρισμοί, εκφράσεις πεζοδρομίου. Δυστυχώς για τους κυβερνώντες το πολιτικό πεζοδρόμιο έχει υψηλότερο πολιτικό
Περισσότερα.. »Του Νίκου Β. Αποστόλου Το βράδυ της Παρασκευής 1 Νοεμβρίου δυο νέοι άνθρωποι έπεσαν νεκροί από σφαίρες δολοφόνων. Καταδικαστέο; 100%. Δεν μπορείς εν ονόματι οποιασδήποτε αιτίας να αφαιρείς κάτι που δεν μπορείς να δώσεις. Εν προκειμένω την ανθρώπινη ζωή. Οι νεκροί ήταν ενεργά μέλη της Χρυσής Αυγής. Και λοιπόν; Γιατί αυτό άραγε δικαιώνει τους δολοφόνους; Οτι οι δολοφονημένοι ανήκουν σε μια παράταξη που φλερτάρει με τη βία –του φόνου μη εξαιρουμένου– ως μέσο επιβολής των «πιστεύω» της, γιατί πρέπει να αποτελέσει μπούσουλα για άλλους ώστε να κάνουν τα ίδια; Η πολιτεία, άλλωστε, έχει
Περισσότερα.. »Του Τάσου Παππά Οταν ο Θ. Πάγκαλος μίλησε για την ανάγκη συνεννόησης (ακόμη και εκλογικής) ΠΑΣΟΚ-Νέας Δημοκρατίας ώστε να μπει φραγμός στην πορεία του ΣΥΡΙΖΑ προς την εξουσία, στη Χ. Τρικούπη τον αντιμετώπισαν με ειρωνεία: «Πάγκαλος είναι αυτός, λέει ό,τι του έρχεται». Ο αρχηγός του κόμματος και τα στελέχη που τον περιβάλλουν συνέχισαν να υποστηρίζουν ότι «ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία είναι διαφορετικά κόμματα που απλώς συνυπάρχουν στην κυβέρνηση για το καλό της πατρίδας». Ηρθε μετά η προγραμματική συμφωνία Σαμαρά–Βενιζέλου για να πείσει και τον πιο αφελή πως ανάμεσα στα δύο σχήματα δεν υπάρχουν
Περισσότερα.. »Του Νίκου Β. Αποστόλου Το βράδυ της Παρασκευής 1 Νοεμβρίου δυο νέοι άνθρωποι έπεσαν νεκροί από σφαίρες δολοφόνων. Καταδικαστέο; 100%. Δεν μπορείς εν ονόματι οποιασδήποτε αιτίας να αφαιρείς κάτι που δεν μπορείς να δώσεις. Εν προκειμένω την ανθρώπινη ζωή. Οι νεκροί ήταν ενεργά μέλη της Χρυσής Αυγής. Και λοιπόν; Γιατί αυτό άραγε δικαιώνει τους δολοφόνους; Οτι οι δολοφονημένοι ανήκουν σε μια παράταξη που φλερτάρει με τη βία –του φόνου μη εξαιρουμένου– ως μέσο επιβολής των «πιστεύω» της, γιατί πρέπει να αποτελέσει μπούσουλα για άλλους ώστε να κάνουν τα ίδια; Η πολιτεία, άλλωστε, έχει
Περισσότερα.. »
© 2025 Εφημερίδα των Συντακτών | ΟΡΟΙ ΧΡΗΣΗΣ
