Του Γιώργου Σταματόπουλου
Ενα παλιό σαράκι τρώει τους Σικυώνιους (Κιάτο – Βασιλικό Κορινθίας): να ανασκαφεί επιτέλους το αρχαίο θέατρο, που, όντως, βρίσκεται σε τοποθεσία με καταπληκτική θέα προς τον Κορινθιακό. Μετά την απόφαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου για ανασκαφές στην Αρχαία Ολυμπία, οι ελπίδες αναπτερώνονται στους Σικυώνιους να γίνει επιτέλους το όνειρό τους πραγματικότητα. Ο καιρός βοηθάει. Σε μια εποχή που όλα συρρικνώνονται (εισοδήματα, αξίες, ιδέες…) η ανασκαφή της γης φέρνει στο φως πολύτιμους θησαυρούς, οι οποίοι έχουν, το θέλουμε είτε όχι, και εμπορική αξία.
Η ανασκαφή του αρχαίου θεάτρου Σικυώνος έχει καθυστερήσει δραματικά. Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα θέατρα της αρχαιότητας και από τα καλύτερα διατηρημένα. Εως τώρα έχουν ανασκαφεί η σκηνή, η ορχήστρα, τα ειδώλια των δύο πρώτων διαζωμάτων (απομένουν άλλα δύο προς την κορυφή) και οι δίοδοι (καμαροσκεπείς), που οδηγούν προς το άνω διάζωμα και είναι σε πολύ καλή κατάσταση (μήκος 16 μ. και ύψος 2,60).
Βορείως του θεάτρου βρίσκεται το Στάδιο μήκους 207 μ., η αποκάλυψη του οποίου είναι πανεύκολη και θα αλλάξει τον ρουν του όλου τοπίου. Απ' ό,τι μαθαίνουμε, οι ανασκαφές θα αρχίσουν εφέτος και πολλά γεωμορφολογικά στοιχεία θα αναδειχτούν. Τυχερός εκείνος ο δήμαρχος, που θα παραδώσει στους κατοίκους τη χρήση του αναστηλωμένου θεάτρου, αλλά και του Σταδίου. Ο πολιτισμός της αρχαίας γης είναι ακόμη εδώ περιμένοντας να συναντηθεί (και να βοηθήσει) τον δικό μας (τεχνικό και, πλέον, φτωχό).
Τα θραύσματα εκείνου του πολιτισμού, που περιμένει στωικά κάτω από τις αιώνιες προσχώσεις, είναι ικανά να ταρακουνήσουν την αύρα της περιοχής, ν' αγκαλιαστούν με νέους αέρηδες, σύγχρονους, να δροσιστούν η θλίψη και η απογοήτευση, που έχουν κατακυριεύσει την εμπορική δραστηριότητα. Είναι μια ευκαιρία να ανοίξουμε καμιά αρχαιογνωστική σελίδα, να συνομιλήσουμε με την Ιστορία, την τέχνη, την αρχιτεκτονική, το περιβάλλον.
Λίγο προτού φτάσει κάποιος στο αρχαίο θέατρο, «σκοντάφτει» στο μουσείο. Το κτίριο από μόνο του είναι ένα μουσείο (ρωμαϊκό βαλλανείο, που διατηρείται σε πολύ καλή κατάσταση, μετά και την επισκευή του). Η περιοχή, ο λόφος δηλαδή που «φιλοξενεί» τα θαυμαστά τούτα κτίσματα, μπορεί να γίνει ένα τεράστιο αρχαιολογικό πάρκο. Λουσμένος όπως είναι από το φως της Κορινθίας πολλά πολιτισμικά γεγονότα μπορεί να γεννήσει: θεατρικές παραστάσεις, συναυλίες, αγώνες πάλης, χορευτικά σχήματα, διθυραμβικές (σύγχρονες) πομπές, ομιλίες, μύηση σε αρχαίες διατροφές, περιπάτους, ερωτικές αναταράξεις και πολλά απρόσμενα, χοϊκά κι ενστικτικά.
Οι αρχαιολόγοι έχουν όρεξη, οι κάτοικοι επίσης. Μένει να δείξουν τον ίδιο ζήλο και οι άνθρωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Τα λείψανα είναι εδώ για να βοηθήσουν (την ανοησία μας, που τόσο καιρό τα διατηρούσαμε θαμμένα, ενώ τώρα μπορούμε να τα εκμεταλλευθούμε` τόσο πεζά, αλλά μόνο έτσι συγκινείται η Τοπική Αυτοδιοίκηση). Καλή ανασκαφή, λοιπόν.
