Του Γιώργου Σταματόπουλου «Είμαι πολύ θυμωμένος μ' όσα συμβαίνουν στη χώρα» μου λέει φίλος, στο τηλέφωνο. «Ξέρω ότι ο θυμός μου δεν οδηγεί πουθενά και ότι αν επικρατήσει πλήρως μέσα μου, θα με οδηγήσει σε άλογες πράξεις που δεν θα με τιμούν, ούτε και την ίδια την πραγματικότητα». Τον κατανοώ. Ατιμος, σκοτεινός, ανέ- λεγκτος, ατιθάσευτος ο θυμός του ανθρώπου, σμπαραλιάζει κάθε λογική αλληλουχία, ανατρέπει την τακτοποίηση της συμπεριφοράς, ξεριζώνει παγιωμένες αντιλήψεις, ισοπεδώνει πρόσωπα και πράγματα· αφού εκραγεί ο θυμωμένος, ξεχνά τους λόγους που τον οδήγησαν σ' αυτή την έκρηξη. Συνέρχεται από την ταραχή
Περισσότερα.. »Του Γιώργου Σταματόπουλου Οταν η ερμηνεία των γεγονότων κινείται από την κοινωνική θέση του καθενός, από τα συμφέροντά του, την ιδεολογία ή ιδεοληψία του, από την εξουσία που κατέχει ή δεν κατέχει, τότε τα γεγονότα παύουν να είναι αληθινά, μετατρέπονται άμεσα σε προσωπικές αλήθειες· παύει να ισχύει η ελάχιστη αντικειμενικότητα που το ανθρώπινο είδος έχει συνομολογήσει. Παρ’ ότι όλοι έχουμε μάτια κι αυτιά, δύσκολα συμφωνούμε σε ό,τι βλέπουμε και σε ό,τι ακούμε (και τι δεν βλέπουμε και τι δεν ακούμε οι καψεροί…). Και αυτό, διότι διαφορετικά τα μικροσυμφέροντα του καθενός, διαφορετική η κρίση του,
Περισσότερα.. »Του Γιώργου Σταματόπουλου Είναι να τραβάς τα μαλλιά σου, παρατηρώντας ότι οι Ελληνες δεν δίνουν πεντάρα για τα φαινόμενα Μπέου, Μαρινάκη, Χρυσής Αυγής, Καρατζαφέρη, Ποταμιού. Τι διάολο, τίποτε δεν μας ανησυχεί; Επιβραβεύουμε τον υπόκοσμο, το ποδόσφαιρο, την εγκληματικότητα, τα ακροδεξιά κυβιστήματα, το life style με τόση άνεση; Καλά. Ετσι που καταντήσαμε, οι ερωτήσεις είναι άνευ περιεχομένου, φαντάζουν αφελείς και εκτός πραγματικότητος. Οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι πολλοί από μας κουβαλάνε έναν Μπέο μέσα τους, έναν μάγκα και αλήτη που λοιδορεί θεσμούς και κοινωνία και με μέσα προσωπικά επικυριαρχεί στο πολιτικο-κοινωνικό στερέωμα, απαξιώνοντας κάθε κουλτούρα, κάθε
Περισσότερα.. »Του Γιώργου Σταματόπουλου Λέμε όλοι σχεδόν για τη σοφία του λαού, του εκλογικού σώματος, αντιπαρερχόμενοι την αγραμματοσύνη πολλών, τα μικροσυμφέροντα που υπερασπίζονται, τον φόβο μην τους πάρουν οι κομμουνιστές τις περιουσίες, την ανεπάρκειά τους (ή τον τρόμο) να διαχειριστούν κάποια ελευθερία. Προσποιούμαστε ότι δεν καταλαβαίνουμε τα ευτελή τις περισσότερες φορές κίνητρα του εκλογικού σώματος. Ποια σοφία. Εάν διαθέταμε κόκκον έστω αυτής, θα τους είχαμε στείλει όλους σπίτι τους, θα είχαμε στρέψει τα νώτα μας στον φιλελευθερισμό, στο life style, που εκεί που πάει να ξεψυχήσει, εκεί ξαναγεννιέται (τρανταχτό παράδειγμα αυτό του Ποταμιού με πρωτοπόρους
Περισσότερα.. »Του Γιώργου Σταματόπουλου Ο χρόνος επιτρέπει στον καθένα να μη φανεί μεγαλορρήμων όταν αποκαλεί τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ ιστορική. Αυτό μέσα στο συρρικνωμένο πολιτικό πλαίσιο είναι αληθές. Τι σημαίνει Αριστερά σήμερα είναι μια άλλη (πονεμένη) ιστορία. Μένει να φανεί κατά πόσο η νίκη αυτή θα έχει διείσδυση σε μια κοινωνία που όσο πάει γίνεται πιο συντηρητική ή σε μια Ευρώπη οι χώρες της οποίας πέταξαν το κοινωνικό τους πρόσωπο και βαδίζουν ολοταχώς όπου τους καθοδηγεί η ριζωμένη άρχουσα τάξη της, σε ακροδεξιά δηλαδή ή και ολοκληρωτικά ακόμη κυβερνητικά μορφώματα. Πάντως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι
Περισσότερα.. »Του Γιώργου Σταματόπουλου Γλώσσα σπασμένη, φθόγγοι άηχοι, σώματα ιδρωμένα, μάτια θολά, πρόσωπα απρόσωπα: ιδού αυτοί που ζητάνε την ψήφο του πολίτη· μανιακοί, κομματισμένοι, φανατικοί, άχρωμοι και άοσμοι. Για τους αρχηγούς ο λόγος, όχι για τους υποψηφίους. Μερικοί από τους τελευταίους είναι αξιολογότατες προσωπικότητες. Αρκούν, όμως, αυτές οι προσωπικότητες να διασώσουν το κύρος της Ευρώπης; Μπορούν να σηκώσουν το φορτίο της, την κουλτούρα της, τον πολιτισμό της; Θα καταφέρουν να ξεφύγουν από τον φασισμό του ορθού λόγου, από τον εγκληματικά λειτουργικό του (και μόνο!) χαρακτήρα; Θα αναγγείλουν την πείνα της Ευρώπης; Τις οικονομικές ανισότητες που
Περισσότερα.. »Του Γιώργου Σταματόπουλου Κομμένα με γούστο και λεπτότητα τα αγκάθια από τις άγριες αγκινάρες, ελευθερώνουν την ήπια ομορφιά τους· τοποθετείται αυτή (η ομορφιά της αγκινάρας) στα κάρβουνα και απλώνεται στην τράπεζα του Σικυώνιου ήλιου θωπευόμενη από αύρα φιλική. Λάδι, λεμόνι και ρίγανη επιτίθενται εναντίον της· ή μήπως την προστατεύουν από τη μετάλλαξη της φύσης; Φυτικές, απολαυστικές γεύσεις λοιδορούν την «αγωνία» των υποψηφίων (και των ψηφοφόρων!). Ελιές θρούμπες και ημίσκληρη φέτα συνοδεύουν το κυρίως πιάτο, πλαισιώνουν το «βασίλειο» της γεύσης. Σε οίνο ξηρό, λευκό καθρεφτιζόμαστε. Ενα αηδόνι συνθέτει μελωδίες άρτιες. Δεν έχουν θέση σε τούτο
Περισσότερα.. »Του Γιώργου Σταματόπουλου Το κατεστημένο δεν το υποστηρίζουν οι ελίτ, αλλά ο όχλος, αυτοί που «ευεργετήθηκαν» (δουλίτσα-ασφάλεια) από τις κυβερνήσεις της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ. Δεν παλεύονται οι άνθρωποι. Γεμάτοι μίσος, φθόνο και μνησικακία (και ζηλοφθονία, αλλά γιατί;). Βρήκανε τη δουλίτσα τους, πήραν το αυτοκίνητό τους, πήγαν σε δυο νησιά και τέλος. Ολο αυτό, που είναι υποψία ζωής, γι’ αυτούς είναι το παν! Θεέ μου. Κινούνται με άνεση από τη Χρυσή Αυγή ώς το ΠΑΣΟΚ. Και ώς τον ΣΥΡΙΖΑ. Και ώς το ΚΚΕ. Και ώς την εξωκοινοβουλευτική Αριστερά. Πάντα «έτοιμοι» να σε κατασπαράξουν εάν
Περισσότερα.. »Σε αυτές τις δημοτικές εκλογές διαφαίνεται κάποια νέα προοπτική ή έστω ένας καινούργιος επαναπροσδιορισμός του θεσμού της Τοπικής Αυτοδιοίκησης; Οχι, λένε όλοι. Ιδιο σκηνικό, ίδια πρότυπα, ίδιοι ρόλοι και, κυρίως, ίδια η διαδικασία χρίσματος των αρχόντων από τα κόμματα. Το πραγματικό συναίσθημα είναι ο εκνευρισμός που πηγάζει από το ερώτημα «αν όχι τώρα, πότε θα αναδυθεί το καινοτόμο ή ο νέος διαφωτισμός πάνω σε ζητήματα που συνοδεύουν την κουλτούρα της Αυτοδιοίκησης;». Μιλάνε κύκλοι του ΣΥΡΙΖΑ για άμεση δημοκρατία και κρατάνε τον δημοκρατικό συγκεντρωτισμό για τον εαυτό τους ή μιλάνε για μια άλλη πόλη και
Περισσότερα.. »Λίγες μόλις μέρες πριν από τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές της 18ης Μαΐου, η Κοινωνία των Πολιτών του Βελβεντού υπογραμμίζει και διατρανώνει για μια φορά ακόμη το αίτημα της αυτοδιοικητικής της ανεξαρτησίας, η οποία αναιρέθηκε με τον «Καλλικράτη» το 2010 και δεν αποκαταστάθηκε μέχρι και σήμερα με τη συνέργεια ή την αδράνεια των κυβερνήσεων που πέρασαν αλλά και τοπικών, περιφερειακών και αθηνοκεντρικών πολιτικών δυνάμεων, που είχαν τη δυνατότητα να ενεργήσουν αλλά δεν το έπραξαν. Με το δημοψήφισμα της 4ης Ιουλίου του 2010 οι πολίτες του Βελβεντού αποφασίσαμε με ποσοστό 95,64% την πλήρη αποχή μας
Περισσότερα.. »Του Γιώργου Σταματόπουλου Ο συνδυασμός «Μένουμε Θεσσαλονίκη – Ούτε φυγή, ούτε υποταγή» αποτελεί μια πρωτοβουλία νέων Θεσσαλονικέων πολιτών που επιθυμούν να παρέμβουν στα κοινά της πόλης. Υποψήφιος δήμαρχος είναι ο Γιώργος Ρακκάς. Διαβάζουμε: Η πρωτοβουλία μας δεν είναι μόνο πρωτοβουλία νέων για το θεαθήναι. Δεν επιθυμούμε να γίνουμε νεανικές γλάστρες σ’ ένα παρηκμασμένο και πλήρως απονομιμοποιημένο πολιτικό σκηνικό. Ολοι και όλες εμείς συμμετείχαμε και συμμετέχουμε σε όλα τα μαζικά λαϊκά κινήματα της τελευταίας δεκαετίας-δεκαπενταετίας. Γνωρίσαμε από τα πρώτα βήματα της ενηλικίωσής μας ένα δεινοσαυρικό πολιτικό σύστημα, για το οποίο η πλειοψηφία παραμένει αόρατη
Περισσότερα.. »Του Γιώργου Σταματόπουλου Υπάρχουν μερικοί συνδυασμοί που κινούνται από «τα κάτω». Ενας τέτοιος είναι η δημοτική κίνηση «Κοινοτικόν» στην Πάτρα με υποψήφιο δήμαρχο τον Θεόδωρο Ντρίνια. Ας τους ακούσουμε: Εγκαταλείπουμε τις εξέδρες των θεατών. Η συμμετοχή μας στις προσεχείς δημοτικές εκλογές δεν είναι αυτοσκοπός. Το «Κοινοτικόν» λειτουργεί από το 2007 ως ανοιχτό εργαστήρι πολιτικής και πολιτισμού. Θα συνεχίσει να υπάρχει και μετά τις εκλογές. Δεν είμαστε κόμμα, δεν έχουμε δεσμεύσεις και εξαρτήσεις. Μας ενδιαφέρει όμως η πολιτική. Θεωρούμε στοιχειώδη κοινωνική μας υποχρέωση τη συμμετοχή μας στα «κοινά». Η πόλη μαστίζεται από μια
Περισσότερα.. »Του Γιώργου Σταματόπουλου Αναμενόμενα ήσαν, λίγο ώς πολύ, τα αποτελέσματα δημοσκόπησης της ισπανικής εφημερίδας «El Pais» για τους νέους που αναδημοσίευσε χθες η «Εφ.Συν». Εχουν, όμως, ενδιαφέρον: «Ούτε επαναστάτες ούτε συμβιβασμένοι. Δεν ονειρεύονται έναν νέο Μάη του ’68. Πιστεύουν στο σύστημα, αλλά προσδοκούν σε αλλαγή του». Αντιφατικά όλα αυτά, αλλά έτσι είναι, με τάση βεβαίως προς τη συντήρηση, θεωρούν δηλαδή ότι αν αντιμετωπιστούν οι ανεπάρκειες και τα ελαττώματα του οικονομικού συστήματος, όλα θα διορθωθούν. Ρήξη με το σύστημα; Ποια ρήξη; Συναίνεση και ομόνοια (και ας τους πίνει το αίμα αυτό το σύστημα, των ίδιων
Περισσότερα.. »Του Γιώργου Σταματόπουλου Ωμός, θρασύς, αμοραλιστής, ο τραπεζικός τυραννίσκος, διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος, στέλνει στον Καιάδα (επιθυμεί διακαώς) εκατοντάδες χιλιάδες μικρές, μικρομεσαίες αλλά και μεγάλες επιχειρήσεις που έχουν πρόβλημα ρευστότητας· συστήνει στις τράπεζες (ο συνεπής υπηρέτης του καπιταλισμού) να πάψουν να επιχορηγούν τις εν λόγω επιχειρήσεις. Ετσι απλά διαγράφει τη ζωή χιλιάδων οικογενειών, που θα αντιμετωπίσουν τον τρόμο της ανεργίας. Θλιβερός τεχνοκράτης, αλαζών, στυγνός ελιτόφρων, δόξα και καμάρι του πολιτικού συστήματος που τον εξέθρεψε και, τώρα, αυτός το διαφυλάσσει σαν πιστό σκυλί. Φριχτή η λογική του. Αφού πρώτα διαλύθηκε μέσω μνημονίων ο παραγωγικός
Περισσότερα.. »
© 2024 Εφημερίδα των Συντακτών | ΟΡΟΙ ΧΡΗΣΗΣ
