Του Γιώργου Σταματόπουλου
Ασφαλώς είναι σφόδρα συγχυσμένοι στον ΣΥΡΙΖΑ και ασφαλώς ουδόλως φταίει γι’ αυτό ο Μανώλης Γλέζος, που είπε το αυτονόητο, ότι ως κυβέρνηση δηλαδή το κόμμα του θα καταργήσει το μπόνους των 50 εδρών και θα εισηγηθεί την απλή και άδολη αναλογική, κάτι που ζητούν όλες οι κοινωνικές-πολιτικές ομάδες ώστε να είναι ευρύτερη η αντιπροσώπευση της κοινωνίας στο Κοινοβούλιο. Αυτό είναι θέση αρχής για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, και εύγε του. Προς τι η αντάρα και η αμηχανία των στελεχών του μετά τη δήλωση Γλέζου; Τι εννοούσε ο άνθρωπος; Οτι ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση θα εισηγηθεί την απλή αναλογική, θα την επιβάλει, διότι αυτό απορρέει από την ιδεολογία του. Το πώς το ερμηνεύει κανείς είναι δικό του θέμα και αυτό αφορά κυρίως τους πολιτικάντηδες, δώθε-κείθε.
Ο Γλέζος τολμά και υπερασπίζεται τις αρχές του κόμματός του, δεν μασάει τα λόγια του και δεν οφείλει να δίνει λογαριασμό σε κανέναν σε θέματα αρχής. Οι αρχές ή ισχύουν για όλους ή να πάνε να κουρεύονται εκείνοι που βλέπουν αυτοδυναμία και όλα τ’ άλλα είναι πεμπτεύοντα γι’ αυτούς. Δεν είναι έτσι απλά τα πράγματα. Ή είσαι αριστερός στον λόγο, στη σκέψη, στην πράξη ή δήλωσε ότι μόνο μέλημά σου είναι η υφαρπαγή της εξουσίας· δικαίωμά σου. Θα ικανοποιηθούν έτσι κι εκείνοι (άδολοι, ουσιαστικά) που προσδοκάνε να δούνε, επιτέλους, μια αριστερή κυβέρνηση. Να τη δούμε αυτήν την κυβέρνηση, δεν λέω, προς Θεού, όχι. Με τη νοοτροπία όμως από την οποία διακατέχονται πολλά στελέχη της μείζονος αντιπολίτευσης, αναφύονται αρκετές επιφυλάξεις. Και όχι μόνο αυτό. Μια όντως αριστερή κυβέρνηση προϋποθέτει αυτόνομες προσωπικότητες, δημοκρατικές και δεν φαίνονται όσοι ακολουθούν τον ΣΥΡΙΖΑ αυτήν την περίοδο πεπαιδευμένοι δημοκράτες. Περισσότερο απελπισμένοι φαντάζουν, απογοητευμένοι από τους σοσιαλιστές και εχθρικά κείμενοι προς τους νυν κυβερνώντες, που στην κυριολεξία τούς έχουν αφαιμάξει, μειώνοντας ταυτόχρονα τα αισθήματα περηφάνιας και αξιοπρέπειας.
Εάν η αυτοδυναμία είναι το ζητούμενο, ζήτω που καήκαμε· άντε να στομώσεις μετά τα «στελέχη» που θα καταλάβουν κυβερνητικούς θώκους, άντε να συγκρατήσεις εκδικητικές πρακτικές.
Χρειάζεται σοβαρότητα και όχι λαϊκιστικός γηπεδισμός με όρους του οποίου εκφέρουν τον λόγο τους υψηλά ιστάμενα (sic) στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Διαφορετικά θα ψαχνόμαστε άπαντες, σε πολύ σύντομο μάλιστα χρονικό διάστημα αφότου «κατακτηθεί» η πολυπόθητη εξουσία. Τα ίδια πρόσωπα που παρελαύνουν καθημερινά στα τηλεοπτικά μαγαζιά μερικών επιχειρηματιών (χωρίς ουδείς εξ αυτών να κοκκινίζει) τα ίδια θα καταλάβουν τις κυβερνητικές θέσεις. Αυτό θέλουμε; Θέλουμε μια αριστερή κυβέρνηση με ανθρώπους δεξιών (συστημικών) πεποιθήσεων; Αν είναι έτσι, χαλάλι. Να ράψει το στόμα του και ο Γλέζος, να ξεχάσουμε και τους τόπους όπου σπαρταρά πολιτικά η κοινωνία (έξω από κόμματα, αλλά σε αλληλέγγυες συλλογικότητες, αλλά ποιος δίνει σημασία…) και να πάμε σαν πρόβατα στη σφαγή. Αυτό, λοιπόν;
