Το Μουσείο Φρυσίρα, με δώδεκα χρόνια λειτουργίας, συνεχίζει ακάθεκτο
Στην έκθεση, που εγκαινιάζεται στις 19 Ιανουαρίου, πίνακες Ελλήνων και ξένων από τη συλλογή του δημιουργούν ένα πανόραμα των πρωτοπόρων τάσεων του 1960-80
Tης Βασιλικής Τζεβελέκου
Πίνακες όλων των διαστάσεων Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών, που καθόρισαν τη ζωγραφική βάζοντας νέες βάσεις, κατακτούν την καρδιά της Αθήνας.Το Μουσείο Φρυσίρα, στην Πλάκα, εντάχθηκε στον μουσειακό χάρτη της χώρας το 2000 κι έκτοτε έχει διαρκή δράση με διοργανώσεις εκθέσεων, οι οποίες βασίζονται στις πλούσιες συλλογές του ιδιοκτήτη του. Χθες, μετά τον απολογισμό των δώδεκα χρόνων, ο Βλάσης Φρυσίρας παρουσίασε το εκθεσιακό πλάνο των επόμενων ετών: 2013-2015.
Τρεις εμβληματικές εκθέσεις θα διοργανωθούν κάτω από τον γενικό τίτλο «Τριλογία της Ζωγραφικής. Ευρωπαϊκές Εικαστικές Συγγένειες», οι οποίες ανιχνεύουν πενήντα χρόνια ευρωπαϊκής ζωγραφικής: 1960-2010. Ηταν μια πεντηκονταετία κομβικής σημασίας για τις εικαστικές εξελίξεις και κυρίως για την παραστατική ζωγραφική, η οποία αμφισβητήθηκε, απομονώθηκε κι ίσως απαξιώθηκε τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα.
Οι νέες μορφές, όπως η γεωμετρική τέχνη και η αφαίρεση, αλλά και τα νέα εκφραστικά μέσα (κολάζ, φωτογραφία, βίντεο, εγκαταστάσεις, περφόρμανς) είχαν τότε κατακτήσει την εικαστική σκηνή, για να πάρει η ζωγραφική τη ρεβάνς ή απλά τη θέση που της άξιζε τις επόμενες δεκαετίες.
Το πρώτο μέρος της τριλογίας «Ζωγραφική Ι – Ευρωπαϊκές Εικαστικές Συγγένειες, 1960-1980» ανιχνεύει την πιο κρίσιμη και ενδιαφέρουσα εικοσαετία, από τις πιο ανήσυχες περιόδους κοινωνικοπολιτικών εξελίξεων για την Ευρώπη και την Ελλάδα.
Ο πόλεμος του Βιετνάμ, η εξέγερση του Μάη του ’68, η Ανοιξη της Πράγας και η επέμβαση του Συμφώνου της Βαρσοβίας ξεσηκώνουν θύελλες αντιδράσεων και προκαλούν ανακατατάξεις σε όλα τα επίπεδα. Την ίδια εποχή στην Ελλάδα κυριαρχούν οι κινητοποιήσεις για την παιδεία, η κυβερνητική αστάθεια και η χούντα των συνταγματαρχών που βουλιάζει τη χώρα σε μια σκοτεινή περίοδο, για να ακολουθήσει η εξέγερση του Πολυτεχνείου, η τραγωδία της Κύπρου και η μεταπολίτευση που φέρνει αέρα ελευθερίας και ανανέωσης στην κοινωνία και τους καλλιτέχνες.
«Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο η ευρωπαϊκή, ιδιαίτερα η γαλλική τέχνη, επιχείρησε να ξαναπιάσει το νήμα εκεί που το άφησε πριν από τον πόλεμο, με τις ανεικονικές πρωτοπορίες να βρίσκονται πάντα στο προσκήνιο. Οχι μόνο τις προπολεμικές, αλλά και καινούργιες, οι οποίες συνέχισαν τα βήματα των παλιών (Art Brut, Op Art, Nouveaux Realistes, Neo Dada, Fluxus, αφηρημένος εξπρεσιονισμός, διάφορες γεωμετρικές τέχνες κ.λπ.» γράφει ο Θανάσης Μουτσόπουλος, επιμελητής της έκθεσης.
Στην Ελλάδα του ’60 έχουμε την ταυτόχρονη σχεδόν παρουσία τριών γενιών. Των κληρονόμων της ζωγραφικής παράδοσης και την «ελληνικότητας» της γενιάς του ’30, των πρωτοπόρων της γενιάς του ’60, που ζουν κι εργάζονται στο εξωτερικό και κυρίως στο Παρίσι και τέλος της νέας, δυναμικής γενιάς του ’70, έντονα πολιτικοποιημένης και προσηλωμένης στη ζωγραφική αναπαράσταση.
Ο γλύπτης Τάκις θα είναι από τους πρώτους που θα βρεθεί στο Παρίσι και θα διαπρέψει. «Ομως πιο επιδραστική για τα (μεταγενέστερα) ελλαδικά πράγματα θα είναι η περίπτωση του Νίκου Κεσσανλή. Από τη μαθητεία του δίπλα στον εξπρεσιονιστή Γιάννη Σπυρόπουλο, την εισαγωγή του στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών το 1948 και τη στενή σχέση με τον δάσκαλό του Γιάννη Μόραλη, έως τη φυγή του στην Ιταλία το 1955, ο Κεσσανλής προσπαθεί να διαχειριστεί την κληρονομιά της περίφημης/περιβόητης γενιάς του ’30″ αναφέρει στο πυκνό κείμενό του ο επιμελητής της έκθεσης.
Η έκθεση, που εγκαινιάζεται στις 19 Ιανουαρίου, παρουσιάζει έργα από τις μόνιμες συλλογές του μουσείου, ανάμεσά τους των : Ν. Βυζάντιου, Κ. Κατζουράκη, Ν. Κεσσανλή, Χ. Μπότσογλου, Δ. Μυταρά, Χ. Ρωμανού, Δ. Σκουλάκη, Τάκι, Κ. Τσόκλη, Γ. Ψυχοπαίδη, P. Aντρέα, Β. Αντέμι, Λ. Κρεμονίνι, Α. Εντουάρντο, Ντ. Χόκνεϊ, Π. Μπλέικ, Βλ. Βελίκοβιτς κ.ά. Με την ευκαιρία της έκθεσης κυκλοφορεί δίγλωσσος κατάλογος με όλα τα έργα, εισαγωγικά κείμενα και αναλυτικά βιογραφικά των καλλιτεχνών.
ΙNFO: Μουσείο Φρυσίρα, Μονής Αστερίου 3-7 & Κυδαθηναίων τηλ: 210 3234678
«Ζωγραφική Ι – Ευρωπαϊκές Εικαστικές Συγγένειες, 1960-1980», διάρκεια 19 Ιανουαρίου-12 Μαΐου
