Του Γιώργη Χαγιά* Είναι το Ισλάμ αυτό καθαυτό συνώνυμο της βίας; Δικαιολογούμαστε από τα τεκταινόμενα στη Μέση Ανατολή να ενδώσουμε στον επαγωγικό συμπερασμό και να κρίνουμε εξ όνυχος τον λέοντα; Γιατί σήμερα η σιωπηλή πλειονότητα των μουσουλμάνων, ακόμα και των πιο ευσεβών, επιλέγει την ειρηνική λατρεία, τελετουργία και εθιμοτυπία, και τη συμβίωση με τους ετερόδοξους; Το πνεύμα των καιρών, ελέω κυρίως του σοκ που έχει προκαλέσει το ISIS, εκτοξεύει το ζήτημα της σχέσης Ισλάμ και βίας στην κορυφή του δημόσιου λόγου, και μάλιστα στην αιχμαλωσία του τελευταίου από το επιχείρημα ότι Ισλάμ και
Περισσότερα.. »
Η θρησκεία προκαλεί τους πολέμους ή οι σχιζοφρενείς θρησκευόμενοι χρησιμοποιούν τις θρησκείες; Μάλλον
Περισσότερα.. »Ολες οι θρησκείες επεξεργάστηκαν θεωρίες της νόμιμης βίας και θεολογίες του δίκαιου πολέμου παραγνωρίζοντας πλήρως την επιταγή της μη βίας
Περισσότερα.. »
Δικτατορικά καθεστώτα, όπως εκείνο της 4ης Αυγούστου ή της 21ης Απριλίου, στράφηκαν στην αρχαιότητα αναζητώντας σύμβολα και ιδεολογικές συνάφειες
Περισσότερα.. »Αυτός που υπερτονίζει το παρελθόν του είναι ακριβώς αυτός που δεν έχει να επιδείξει τίποτε στο παρόν
Περισσότερα.. »Οι εγγενώς ευαίσθητες ισορροπίες στο τρίγωνο Ελλάδα – Δύση – κλασική κληρονομιά παραμένουν επισφαλείς
Περισσότερα.. »
Σε λίγο καιρό δεν θα έχουμε παρά μόνο τα φωτογραφικά άλμπουμ να μας θυμίζουν τον απολεσθέντα παράδεισο
Περισσότερα.. »Διαθέτουν υλικό για τον Νίκο Πλουμπίδη: τα Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας (ΑΣΚΙ), το Κομουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, οι Ελληνικές υπηρεσίες κρατικής ασφάλειας, το Αρχείο της Komintern στη Μόσχα. Επίσης: Το Ιστορικό Αρχείο του Μουσείου Μπενάκη, όπου παραδόθηκε το αρχείο της οικογένειας Πλουμπίδη, τμηματικά κατά τη διάρκεια του 2005, με Αριθμό Εισαγωγής 847. Εχω τρεις παρατηρήσεις (ή άκρως υποκειμενικές επισημάνσεις) σχετικά με το αρχείο αυτό: 1. Αυτό που προκαλεί αμέσως εντύπωση είναι η ευχέρεια στη χρήση της γλώσσας από τον Νίκο Πλουμπίδη. Πριν και κατά τη διάρκεια της παρανομίας, ο Ν. Π. μεταφράζει διάφορα κείμενα
Περισσότερα.. »
Γόνος της οικογένειας που είχε το γνωστό πολυκατάστημα, πέρασε μια πλούσια ζωή με πολλές υπεύθυνες δημόσιες θέσεις. Εμείς στεκόμαστε στην ενεργό συμμετοχή του στον χώρο του πολιτισμού (εικαστικά, έκδοση σημαντικού περιοδικού, θέατρο, σινεμά)
Περισσότερα.. »
Με μέθοδο και κριτική δημιούργησε παράδοση ιστοριογραφίας της νεότερης Ελλάδας, αφήνοντας πίσω του ένα πλούσιο και καινοτόμο έργο
Περισσότερα.. »
Τα ξημερώματα της 14ης Αυγούστου 1954, έπεφτε νεκρός από τις σφαίρες του εκτελεστικού αποσπάσματος ο Νίκος Πλουμπίδης, εμβληματική φυσιογνωμία του ελληνικού κομμουνιστικού κινήματος. Ηταν η κορύφωση μιας ανθρώπινης τραγωδίας και μιας πολιτικής σκευωρίας που άφησε για πολλές δεκαετίες ανεξίτηλα σημάδια στην ιστορική πορεία, αλλά και την ηθική υπόσταση, της Κομμουνιστικής Αριστεράς. Ο Νίκος Πλουμπίδης, ο «κόκκινος δάσκαλος», αρχετυπική μορφή κομμουνιστή του Μεσοπολέμου, μέλος της Κ.Ε. του ΚΚΕ από το 1935, αντιμετώπισε το εκτελεστικό απόσπασμα ζητωκραυγάζοντας για το ΚΚΕ, την ίδια στιγμή που το κόμμα του, στο οποίο είχε αφιερώσει όλη του τη ζωή και το οποίο υποστήριξε αταλάντευτα μέχρι το τέλος, τον κατηγορούσε ως «προδότη», φτάνοντας να αμφισβητήσει ακόμη και την εκτέλεσή του
Περισσότερα.. »«Εγεννήθηκα στα τέλη Δεκέμβρη του 1902. Διορίσθηκα δάσκαλος το 1924. Εγινα μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος το 1925. Απολύθηκα από δάσκαλος το 1931 και αφοσιώθηκα πλέρια στο Λαϊκό Επαναστατικό κίνημα. Το κόμμα μου, αναγνωρίζοντας τις πράξεις μου με ανέβασε σε όλα τα σκαλοπάτια της Κομματικής ιεραρχίας» «Πιάστηκα από προδοσία τον Νοέμβρη του 1952. Σε δύο μέρες μετά τη σύλληψή μου, το Π.Γ. από λαθεμένες ενδείξεις και από υποβολιμαίες από τον εχθρό πληροφορίες με χαρακτήρισε προδότη. Εγώ ήμουν, είμαι και θα παραμείνω πιστός στο Κόμμα μου, στον Κομμουνισμό και στη λαϊκή υπόθεση. Θάρθη καιρός που οι
Περισσότερα.. »Σημειώματα που βγήκαν με χίλιες προφυλάξεις ζωντανεύουν εικόνες ζωής πριν από τουλάχιστον 60 χρόνια. Σημειώματα, όλα σε υλικά από πακέτα τσιγάρων της εποχής, γραμμένα σε ριζόχαρτο και τυλιγμένα σε μικροσκοπικά πακετάκια από ασημόχαρτο, βγήκαν με φιλί στην πεθερά του Ουρανία Παπαχρίστου, για να ανασκευάσουν τις κατηγορίες που δέχτηκε από το κόμμα και δημοσιεύτηκαν 43 χρόνια αργότερα από τον κουνιάδο του Δ. Παπαχρίστου (βιβλιογραφία). Αυτά τα σημειώματα και ακόμα άλλα τρία μικροσκοπικά που έστειλε στη φυλακισμένη σύζυγό του Ιουλία βρίσκονται στο Μουσείο Μπενάκη. Αλλά σημειώματα, από τις φυλακές της Σωτηρίας, με εκτενή αποσπάσματα από εφημερίδες της
Περισσότερα.. »Στις 25 Νοεμβρίου 1952 ο υπουργός Εσωτερικών της κυβέρνησης Παπάγου, Παυσανίας Λυκουρέζος, ανακοίνωσε τη σύλληψη του από οκταετίας κρυπτόμενου κομμουνιστή Νικόλαου Πλουμπίδη ή Μπάρμπα ή κόκκινου δάσκαλου. Γνωστός για την ικανότητά του να παραμένει ασύλληπτος και στις πιο δύσκολες συνθήκες, ο Πλουμπίδης είχε αναλάβει, από το 1947, μαζί με τη Χρύσα Χατζηβασιλείου (που όμως σύντομα πέρασε στο εξωτερικό) και τον Στέργιο Αναστασιάδη την καθοδήγηση του παράνομου κλιμακίου του ΚΚΕ στην Ελλάδα. Δύο χρόνια αργότερα, μετά τη σύλληψη και εκτέλεση του δεύτερου, είχε μείνει μόνος επικεφαλής της αποδεκατισμένης κομματικής οργάνωσης, μέσα σε ένα κλίμα φόβου και
Περισσότερα.. »
© 2024 Εφημερίδα των Συντακτών | ΟΡΟΙ ΧΡΗΣΗΣ
