Του Βασίλη Κων/νου Φούσκα* Η κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο και τις χερσαίες προσεγγίσεις της στη ζώνη Ισραήλ-Παλαιστίνης-Λιβάνου-Συρίας-Τουρκίας είναι εκρηκτική και απαιτείται ειδική μελέτη και πολιτική πρωτοβουλία από την ελληνική πλευρά, και ιδιαίτερα την Αριστερά, δηλαδή την επόμενη κυβέρνηση της χώρας. Ο άξονας της ανάλυσής μας θα είναι η Κύπρος. Για να κατανοήσει κανείς τους λόγους για τους οποίους η Τουρκία έχει στην κυριολεξία εισβάλει στην κυπριακή ΑΟΖ, πρέπει να έχει ακριβή γνώση των πολιτικών συσχετισμών και οικονομικών δεδομένων στο εσωτερικό της Τουρκίας. Η οικονομία της είναι σε μια υπερθέρμανση με τεράστιες τάσεις υπερχείλισης
Περισσότερα.. »Του Νικόλαου Μπινιάρη* Μετά την εισβολή και κατοχή του 40% της Κύπρου από την Τουρκία υπήρχε πάντα η φήμη, ο φόβος, η σκιά ενός ελληνοτουρκικού πολέμου. Η φοβία αυτή ήταν παντελώς ανυπόστατη και πέραν κάθε γεωστρατηγικής πραγματικότητας εκείνη την περίοδο. Ο λόγος ήταν οφθαλμοφανής. Μια σύγκρουση εν μέσω ψυχρού πολέμου μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας, και οι δύο χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ, με αξιόμαχους στρατούς, θα καθιστούσαν το ΝΑΤΟ ανενεργό στην περιοχή και θα διέσυραν την ιδεολογική γραμμή της συμμαχίας. Μετά την πτώση της ΕΣΣΔ η κατάσταση άλλαξε, αλλά το ΝΑΤΟ παρέμεινε μια ισχυρή συμμαχία με παρουσία,
Περισσότερα.. »Του Παντελή Κυπριανού* Αφήνω κατά μέρος το Μνημόνιο και τις επιπτώσεις του στη λήψη των αποφάσεων και τη λειτουργία της Δημοκρατίας μας. Αφήνω ακόμη κατά μέρος πρακτικές που αποβλέπουν να βλάψουν τον αντίπαλο, όπως η χρηματοδότηση των κομμάτων, ή να ενισχύσουν, έστω και με παλαιοκομματικό τρόπο, τη θέση των κυβερνώντων στους κρατικούς μηχανισμούς, μέσω της επιλογής των στελεχών. Υποτίθεται ότι η κρίση που περνάμε, χρέους αλλά όχι μόνο, πέρα από τη διεθνή διάσταση, είναι παράγωγο και εγχώριων ανορθολογισμών. Προϋπόθεση, επομένως, για την υπέρβασή της είναι η διόρθωση κακώς κειμένων, όσο γίνεται, και ο
Περισσότερα.. »
Του Δημήτρη Τρίμη Ολο και περισσότεροι άνθρωποι -ιδίως μετά τη γέννηση και την ανάπτυξη του «αντιπαγκοσμιοποιητικού» κινήματος, τα χρόνια του ‘90- καθημερινά συνειδητοποιούν ότι αυτοί που διευθύνουν το διεθνές οικονομικο-πολιτικό σύστημα, κυβερνήσεις, εταιρείες, οργανισμοί, τράπεζες, χρηματιστές κ.λ., δεν είναι μόνο ανήθικοι (καθώς οι ανισότητες μεγαλώνουν, οι φτωχοί πληθύνονται και οι πόλεμοι και οι καταστροφές πολλαπλασιάζονται), αλλά και κανονικοί απατεώνες. Αφού χρειάστηκαν δυο-τρεις μεταπολεμικές δεκαετίες για να «μεταρρυθμίσουν» ή να «απορρυθμίσουν» θεσμικά και να επεκτείνουν πλανητικά την… ελευθερία κίνησης και κερδοσκοπίας των κεφαλαίων και των εμπορευμάτων -καθιστώντας τα χρηματιστήρια, τις αγορές, τα funds και τους
Περισσότερα.. »
Του Τάσου Παππά «O καθένας πρέπει να κάνει ό,τι νομίζει σωστό για την πατρίδα του», είπε ο Γάλλος υπουργός Οικονομικών Εμανουέλ Μακρόν εξερχόμενος από τη συνάντηση που είχε στο Βερολίνο με τους Σόιμπλε και Γκάμπριελ. Προηγουμένως, είχε εξασφαλίσει για τη χώρα του, με τη σύμφωνη γνώμη της Γερμανίας, το δικαίωμα να παραβιάσει τη Συνθήκη του Μάαστριχτ στο θέμα του φουσκωμένου ελλείμματος. Βεβαίως, έδωσε για να πάρει (εμπλοκή των ιδιωτών στη χρηματοδότηση των επενδύσεων και όρκους πίστης στο Σύμφωνο Σταθερότητας). Ποια συμπεράσματα μπορούμε να βγάλουμε απ’ αυτή την εξέλιξη; Η διαπραγμάτευση στην ευρωζώνη είναι ένα
Περισσότερα.. »
Του Μιχάλη Ρένεση* Ενα από τα φλέγοντα θέματα το τελευταίο διάστημα είναι η μείωση των τιμών του πετρελαίου διεθνώς και οι επιπτώσεις που απορρέουν από αυτή την εξέλιξη. Ποιοι όμως είναι οι παράγοντες που συντελούν σ’ αυτή την εξέλιξη; Τι γίνεται με τον ΟΠΕΚ; Το τελευταίο διάστημα οι χώρες του δεν φαίνεται να ανησυχούν, με εξαίρεση τη Βενεζουέλα και το Ιράν. Αλλες χώρες, όπως η Σαουδική Αραβία και το Ιράκ, τηρούν σιγήν ιχθύος. To Iράκ, επειδή έχει μεγάλη ανάγκη από χρήματα λόγω του πολέμου με τους τζιχαντιστές, πρότεινε αύξηση της εξόρυξης πετρελαίου. Επειδή δεν
Περισσότερα.. »
Ο υπουργός Εσωτερικών έστειλε εξώδικη δήλωση διαμαρτυρίας στην «Εφ.Συν.» με αφορμή τα δημοσιεύματα της 17ης και 21ης Οκτωβρίου σχετικά με το αίτημά του για ασφάλιση από τον ΕΔΟΕΑΠ ως ανέργου δημοσιογράφου
Περισσότερα.. »
Του Τάσου Παππά Τις τελευταίες μέρες καταρρέει ακόμη ένας μύθος. Αυτός που «θέλει» τη φιλελεύθερη πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας να μην έχει και μεγάλη σχέση με τους παλαιοκομματικής νοοτροπίας παράγοντες της παράταξης. Οι εκπρόσωποι του λεγόμενου εκσυγχρονιστικού ρεύματος της Ν.Δ δεν είχαν κρύψει τη δυσφορία τους όταν στον ανασχηματισμό απομακρύνθηκαν από την κυβέρνηση τα στελέχη που έχουν ως σημείο αναφοράς τον φιλελευθερισμό και αναβαθμίστηκε η τάση του «κοινωνισμού» – πρόκειται για τον ευφημισμό που χρησιμοποιούν οι σκληροί δεξιοί για να καμουφλάρουν την ιδεολογική πραμάτεια τους και να δικαιολογήσουν τις εξαλλοσύνες τους στην πολιτική σκηνή
Περισσότερα.. »Του Φώτη Παπούλια Τα νέα είναι εξαιρετικά αισιόδοξα για την κυβέρνηση, μόνο που εμείς οι πτωχοί τω πνεύματι κοινοί θνητοί αδυνατούμε να τα κατανοήσουμε. Και εξηγούμαστε: σύμφωνα με έρευνα της εταιρείας Global States Of Mind, που διενεργεί κάθε χρόνο η εταιρεία Gallop, η κυβέρνηση του Αντ. Σαμαρά καταλαμβάνει την τρίτη θέση. Θρίαμβος! Μόνο που η έρευνα αφορά τις πιο μισητές κυβερνήσεις στον κόσμο και η συγκυβέρνηση των Σαμαρά-Βενιζέλου με ποσοστό αποδοχής 14%, συναγωνίζεται τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη (8% αποδοχή) και τη Βουλγαρία (13% αποδοχή). Το ευχάριστο είναι ότι «βλέπουν τη σκόνη της» η Τσεχία, το
Περισσότερα.. »Του Νικ. Παρασκευόπουλου* Ο τίτλος θυμίζει βέβαια τον γιατρό του ΕΑΤ-ΕΣΑ που «θεράπευε» τα βασανιστήρια με ασπιρίνες. Το θέμα όμως εδώ είναι πολύ ευρύτερο. Με καίριες αφορμές, μας απασχολούν οι αναπτυσσόμενες εκείνες πολιτικές που αποπροσανατολίζουν από τους κοινωνικούς παράγοντες της κρίσης, στρέφοντας διαρκώς την προσοχή σε βιολογικές εξηγήσεις και σε φαρμακευτικές διεξόδους. Παρακάτω, λίγο αναλυτικότερα. Ηδη από δύο δεκαετίες τώρα σπουδαστές, αναγνώστες και τηλεθεατές βομβαρδίζονται με πληροφορίες–αποκαλύψεις του είδους «βιογενετικά τα αίτια της βίας, του εγκλήματος, της ομοφυλοφιλίας, της τοξικομανίας κ.λπ.». Αντίστοιχες είναι και οι απαντήσεις–θεραπείες που προβάλλονται και επιχορηγούνται (πλουσιοπάροχα εν μέσω
Περισσότερα.. »Του Θανάση Διαμαντόπουλου Ηγέτης νεοπαγούς κόμματος τον πρότεινε για Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Ο ίδιος, με πολλή αυτοσυγκράτηση και σοφία, αρνήθηκε το ενδιαφέρον του για τον προεδρικό θώκο και ζήτησε να μην εμπλέκεται το όνομά του. Εν πάση περιπτώσει ούτε στην κοινωνία φάνηκε η συγκεκριμένη πρόταση να κάνει ιδιαίτερο «γκελ». Και όμως. Ο καθηγητής σωρεύει πλεονεκτήματα καθόλου ευάριθμα και καθόλου ευαρίθμητα που τον καθιστούν κατάλληλο για το αξίωμα. Ειδικότερα… 1. Το πολιτικό του στίγμα, αυτό του μετριοπαθούς προοδευτικού, δεν προσκρούει μετωπικά στις ευαισθησίες καμίας πολιτικής οικογένειας. 2. Αποτελεί, πιθανότατα, τον καλύτερο νομικό γνώστη
Περισσότερα.. »
του Δημήτρη Τρίμη Ολο και περισσότεροι άνθρωποι -ιδίως μετά τη γέννηση και την ανάπτυξη του «αντιπαγκοσμιοποιητικού» κινήματος, τα χρόνια του ’90- καθημερινά συνειδητοποιούν ότι αυτοί που διευθύνουν το διεθνές οικονομικο-πολιτικό σύστημα, κυβερνήσεις, εταιρείες, οργανισμοί, τράπεζες, χρηματιστές κ.λ., δεν είναι μόνο ανήθικοι (καθώς οι ανισότητες μεγαλώνουν, οι φτωχοί πληθύνονται και οι πόλεμοι και οι καταστροφές πολλαπλασιάζονται), αλλά και κανονικοί απατεώνες. Αφού χρειάστηκαν δυο-τρεις μεταπολεμικές δεκαετίες για να «μεταρρυθμίσουν» ή να «απορρυθμίσουν» θεσμικά και να επεκτείνουν πλανητικά την… ελευθερία κίνησης και κερδοσκοπίας των κεφαλαίων και των εμπορευμάτων -καθιστώντας τα χρηματιστήρια, τις αγορές, τα funds και
Περισσότερα.. »
Του Βίκτωρα Νέτα Με τον νόμο για τον «Ελεγχο των οικονομικών των πολιτικών κομμάτων και των αιρετών αντιπροσώπων της Βουλής και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου», που ψήφισαν τα κυβερνητικά κόμματα στη Βουλή την περασμένη εβδομάδα, άνοιξε για ακόμη μια φορά η συζήτηση για τη χρηματοδότηση των κομμάτων και έκλεισε χωρίς να δοθεί λύση στο επίμαχο θέμα της διαφάνειας στη διακίνηση του πολιτικού χρήματος. Αντίθετα, μάλιστα, στον νέο νόμο πέρασαν διατάξεις, όπως αυτές για τα ανώνυμα κουπόνια συγκέντρωσης χρημάτων, που θα κυκλοφορούν από τα κόμματα (έως 150.000 ευρώ τον χρόνο για κάθε κόμμα) και τη δυνατότητα
Περισσότερα.. »
Του Τάσου Παππά Εξακολουθώ να εκπλήσσομαι με τη στάση πολλών δημοσιολόγων. Σχεδόν πανηγύρισαν που η αγαπημένη τους κυβέρνηση αναγκάστηκε να υποχωρήσει ατάκτως στο θέμα της απεμπλοκής της χώρας από το ΔΝΤ και την τρόικα. Οχι, δεν έγιναν ξαφνικά ΣΥΡΙΖΑ. Εγιναν «βασιλικότεροι του βασιλέως». Εγκάλεσαν τους Σαμαρά-Βενιζέλο επειδή καλλιέργησαν την εντύπωση ότι η Ελλάδα είναι έτοιμη να κινηθεί μόνη της στις αγορές, χωρίς νέο πρόγραμμα, ακόμη και χωρίς προληπτική γραμμή πίστωσης, ενώ μέχρι τώρα και οι δύο, αν και με το δίκιο τους θυμωμένοι επειδή ο λαός δεν αναγνωρίζει την προσφορά τους, ήταν άψογοι απέναντι
Περισσότερα.. »
© 2024 Εφημερίδα των Συντακτών | ΟΡΟΙ ΧΡΗΣΗΣ
