Της Αλίκης Μάτση Η αισιοδοξία είναι το όπιο του λαού, έλεγε ο Τρότσκι, κι ο πρωθυπουργός φαίνεται να έχει υιοθετήσει τη ρήση καθώς βρίσκεται ανάμεσα στις συμπληγάδες της συγκυβέρνησης, που πρέπει να κρατήσει τη συνοχή της, των δανειστών και των εσωκομματικών προβλημάτων, που μπορεί μεν να μην έχουν εκδηλωθεί ανοιχτά, ελλοχεύουν όμως, και κάποια στιγμή, ειδικά αν υπάρξουν νέα μέτρα, θα κάνουν εκρηκτικό το μείγμα
Περισσότερα.. »Του Νίκου Σβέρκου Τη χειρότερη κρίση από την ίδρυσή της περνά η ΔΗΜΑΡ, καθώς στη χθεσινή συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής του κόμματος
Περισσότερα.. »Των Κατερίνας Κατή και Μαρίας Δήμα «Γάντι» στις προεκλογικές δεσμεύσεις του Αντώνη Σαμαρά έρχεται η -κατά πληροφορίες- σχεδόν ομόφωνη απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) με την οποία πετά «στα σκουπίδια» ως αντισυνταγματικές κομβικές διατάξεις του νόμου Ραγκούση «περί ελληνικής ιθαγένειας και πολιτικής συμμετοχής ομογενών και νομίμως διαμενόντων μεταναστών». Οι ανώτατοι δικαστές κρίνουν ότι πρέπει να γίνουν δυσχερέστατες οι διατάξεις για την απόκτηση της ελληνικής ιθαγένειας από αλλοδαπούς που διαμένουν στη χώρα μας, καθώς θα πρέπει, πλην των τυπικών προϋποθέσεων, να ελέγχονται και οι ακριβείς «δεσμοί τους» με το ελληνικό έθνος.
Περισσότερα.. »Ενα ισχυρό πλοκάμι της ντόπιας μαφίας, που δρούσε στους νομούς Ηρακλείου, Ρεθύμνου και Λασιθίου επιχειρεί να ξηλώσει η Αστυνομία
Περισσότερα.. »Του Πέτρου Μανταίου Οι γιγάντιες αυτές, όσο ένας γαλαξίας, φυσαλίδες, που δημιουργήθηκαν από τεράστια μαύρη τρύπα, τις οποίες οι αστρονόμοι κατόρθωσαν, πρόσφατα, να φωτογραφίσουν με υπερσύγχρονο ραδιοτηλεσκόπιο («Νέα» 4.11.12), κατά παράδοξο συνειρμό μού θύμισαν μαύρες τρύπες της οικονομίας. Ο πρώτος λόγος είναι πως αυτές οι φυσαλίδες/φούσκες είναι αόρατες στα κοινά οπτικά τηλεσκόπια∙ που σημαίνει: αόρατες στις επίσημες φορολογικές αρχές.
Περισσότερα.. »
Νίκος Δεμερτζής Σε πρόσφατη συνέντευξή του στο «Βήμα της Κυριακής» (14/10/2012), ο πρώην πρόεδρος του Συνασπισμού Ν. Κωνσταντόπουλος δήλωσε μεταξύ άλλων: «Η επιτήρηση της τρόικας αποτελεί ιδιότυπο καθεστώς "κατάστασης ανάγκης" που προκαλεί συνταγματικό εκτροχιασμό (…) Η κρίση προκαλεί αλλαγές που δεν χωράνε στις μεταπολιτευτικές μήτρες». Είναι αυτή άραγε η τελευταία πρόβλεψη για το λεγόμενο «τέλος της μεταπολίτευσης»; Οσο κι αν η φράση αυτή είναι στην πράξη ασαφής, καθώς στην κοινωνική και πολιτική ιστορία υπάρχουν πάντοτε συνέχειες και ασυνέχειες, δεν μπορεί παρά σε συνθήκες κρίσης να αποκτά ένα ιδιάζον νόημα.
Περισσότερα.. »
Του Νίκου Σβέρκου Ο μικρότερος κυβερνητικός εταίρος αναδεικνύεται στον ρυθμιστή της επιβίωσης της τρικομματικής κυβέρνησης. Ωστόσο η πορεία μέχρι σήμερα έχει προκαλέσει τις σαφείς διαφωνίες της μειοψηφίας της ΔΗΜΑΡ, με τον Οδυσσέα Βουδούρη να πρωτοστατεί στο εσωτερικό μέτωπο. Στη συνέντευξη που παραχώρησε στην «Εφ. Συν.» ο βουλευτής Β' Αθήνας τονίζει ότι το κόμμα πρέπει να οδηγηθεί άμεσα σε συνέδριο, δηλώνει ότι η ΔΗΜΑΡ πρέπει να ενώσει την Αριστερά και αφήνει αιχμές κατά του Νίκου Μπίστη και της ηγεσίας του κόμματος
Περισσότερα.. »
Της Αλίκης Μάτση Με διαρροές από το μέγαρο Μαξίμου, κυρίως προς εσωτερική κατανάλωση, ότι ο πρωθυπουργός θα «στηλώσει» τα πόδια αν οι Ευρωπαίοι εταίροι δεν δεσμευτούν για την εκταμίευση ολόκληρης της δόσης των 31,5 δισ. ευρώ, η κυβέρνηση επιχειρεί να κατευνάσει τις αντιδράσεις της αντιπολίτευσης. Το επικοινωνιακό παιχνίδι που στήνεται με την υποστήριξη και των μεγάλων συγκροτημάτων ΜΜΕ στοχεύει στο να παρουσιαστεί ο Αντ. Σαμαράς ως αποφασισμένος να διεκδικήσει την άμεση καταβολή ώς και του τελευταίου ευρώ της δόσης έχοντας στη φαρέτρα του την ψήφιση των μέτρων αλλά και του προϋπολογισμού με 167 ψήφους, κάτι που θα πλασαριστεί ως εγγύηση κυβερνητικής σταθερότητας
Περισσότερα.. »ΓΕΝΙΚΗ ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ: Η κρίση στον Τύπο τον κάνει να μοιάζει με το χρήμα: να μην κυκλοφορεί δηλαδή γιατί έχει αξία, αλλά να έχει αξία επειδή ακριβώς κυκλοφορεί. Οδήγησε εκεί ένα μοντέλο δημοσιογραφίας με χαρακτηριστικό την απόλυτη κυριαρχία της τηλεόρασης, που υποκαθιστούσε την ουσία με την εντύπωση, την αντικειμενικότητα με τη συγκίνηση, το γεγονός με το θέαμα και αργότερα με το υπερθέαμα.
Περισσότερα.. »Της Βένας Γεωργακοπούλου - Θα 'λεγε κανείς πως η επιστροφή στις καλλιτεχνικές σελίδες μιας καθημερινής εφημερίδας σε εποχή κρίσης θα ήταν παιχνιδάκι. Κάτι σαν δημόσιος υπάλληλος σε υπηρεσία-φάντασμα. Να βαράς μύγες. Να νοσταλγείς την εποχή των παχειών αγελάδων της «κρατικοδίαιτης» τέχνης. Να στύβεις το κεφάλι σου για ένα θέμα και να πέφτεις πάνω σε κλειστά θέατρα, γκαλερί και μουσικές σκηνές.
Περισσότερα.. »Tης Αννας Δαμιανίδη Στο τρένο για Θεσσαλονίκη πήρα να διαβάσω ένα βιβλίο, αλλά δεν τα κατάφερα. Στο μπροστινό κάθισμα ένα αγοράκι γύρω στα δύο χαλούσε τον κόσμο. Σ' όλο το ταξίδι στρίγκλιζε, έτρεχε πάνω κάτω κι ανεβοκατέβαζε κοπανώντας τα μπράτσα των καθισμάτων. Ηταν με τον μπαμπά του, ο οποίος χαμογελούσε προς κάθε κατεύθυνση, σίγουρος ότι απολαμβάναμε την παρουσία του παιδιού. Ηταν όντως χαριτωμένο, αλλά το ταξίδι κράτησε πέντε ώρες.
Περισσότερα.. »Της Πέπης Ρηγοπούλου Ηταν μία χώρα που την έλεγαν Ελλάδα. Με τα πάνω και τα κάτω της, πότε σκύβοντας το κεφάλι και πότε κραδαίνοντας ένα ξύλινο τουφέκι, προχωρούσε τον δρόμο της. Κάθε τόσο σταματούσε για λίγο να ξανασκεφτεί ποια είναι, από πού ερχόταν, πού θα ήθελε να πάει. Συζητήσεις έντονες που είχαν ως αιτία τραυματικά ιστορικά γεγονότα, όπως τη Μικρασιατική Καταστροφή, την Κατοχή και τον Εμφύλιο και τη χούντα ή ακόμα, όπως γίνεται σήμερα, την καταστροφή της χώρας από τις φίλιες δυνάμεις, που αποφάσισαν να την τιμωρήσουν για χίλιους και έναν λόγους και βασικά γιατί κάτι τέτοιο ταιριάζει στα σχέδιά τους
Περισσότερα.. »Του Πέτρου Μανταίου Να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων με καθαρή συνείδηση τα «ναι», που να μην είναι σκέτα «ναι», είτε τα «όχι», που να μην είναι «όχι» για το «όχι», στο πολυθρύλητο, εμφανώς εκβιαστικό στη διατύπωση, πολυνομοσχέδιο δημοσιονομικής προσαρμογής και άλλα αναρίθμητα που περικλείουν –ή υποκρύπτουν– οι 500 σελίδες του! Διότι, πίσω από κάθε «ναι» και κάθε «όχι» μπορεί να διακρίνεται φως ελπίδας, αλλά και να παραμονεύει σκοτεινό αδιέξοδο για το μέλλον του τόπου
Περισσότερα.. »
Του Τάκη Καφετζή Οι σημασίες της κρίσης μπορεί να εξαντλούνται στο πεδίο της οικονομίας; Η απάντηση είναι καταφατική στον δημόσιο λόγο περί κρίσης που διεκδικεί να επικρατήσει τα τελευταία χρόνια. Οι εκπρόσωποι αυτού του λόγου εγκολπώνονται μια φετιχιστική ιδέα για την «οικονομία» ως μία σφαίρα αυτονομημένη από τα κοινωνικά και πολιτικά της συμφραζόμενα, που έχει τη δύναμη να λογοδοτεί αποκλειστικά και μόνο στον κυρίαρχο εαυτό της μέσα από την «αδιάψευστη» γλώσσα των αριθμών.
Περισσότερα.. »
© 2024 Εφημερίδα των Συντακτών | ΟΡΟΙ ΧΡΗΣΗΣ
