Γεωργία Τάτση «Χορός στα ποτήρια», Νουβέλα, Γαβριηλίδης, 2013, σελ. 117. Του Χρίστου Κυθρεώτη Απαιτώντας δεξιοτεχνία και θάρρος, ο χορός στα ποτήρια είναι ένας λεβέντικος παραδοσιακός χορός, το θέαμα του οποίου κόβει την ανάσα, δίνοντας την εντύπωση ότι ο χορευτής αιωρείται λίγα εκατοστά πάνω από το έδαφος. Με παρόμοια μελετημένες κινήσεις, η πρωτοεμφανιζόμενη πεζογράφος Γεωργία Τάτση επιχειρεί να χορογραφήσει τις προσωπικές ιστορίες δύο ανδρών – που διασταυρώνονται ακριβώς σε μια σκηνή όπου δεσπόζει ο συγκεκριμένος χορός. Ο ήρωας του πρώτου μέρους του βιβλίου, Αλέξανδρος, εγκαταλείπει την Ελλάδα σε νεαρή
Περισσότερα.. »
Percival Everett «Η θεραπεία του Νερού» Μετάφραση: Δημήτρης Αθηνάκης, Μυθιστόρημα, Πόλις, 2013, σελ. 275. Της Μαριάννας Σκιαδά Η «Θεραπεία του νερού» (γράφτηκε το 2007) είναι το δέκατο πέμπτο μυθιστόρημα από τα είκοσι και πλέον βιβλία που έχει μέχρι τώρα δημοσιεύσει ο βραβευμένος και πολυγραφότατος Percival Everett. Ο Everett, γεννημένος το 1956 σε μια οικογένεια γιατρών στη Γεωργία των ΗΠΑ, έχει γράψει μυθιστορήματα εμπνευσμένα από τους αρχαιοελληνικούς μύθους, σάτιρες, παρωδίες, ένα μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας, ακόμα και ένα άτυπο παιδικό βιβλίο. Χαρακτηριστικά της συγγραφικής του δουλειάς είναι αφ’ ενός μεν η προσπάθειά του
Περισσότερα.. »
Της Μαρίας Μήτσορα* Οταν στα δεκατρία το έσκαγα από το σχολείο, περιπλανιόμουν ώρες εκεί που τελείωνε τότε η πόλις των Αθηνών, πέρα και πάνω από τα νεκροταφεία της Νέας Σμύρνης και του Παλαιού Φαλήρου, ψιθυρίζοντας στίχους του Καβάφη που είχα αποστηθίσει διαβάζοντας την αλεξανδρινή έκδοση του πατέρα μου. Ενιωθα ήδη πολύ παλιά, έτσι ήταν η εποχή της Πόλης του που από τότε φοβόμουν πως πάντα θα με ακολουθεί και θα την ακολουθώ. Στα είκοσι πέντε ήμουν πολύ πιο νέα, ήταν η εποχή της Ιθάκης του, έτσι χάρισα το πιο πολύτιμο βιβλίο μου σε
Περισσότερα.. »
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Μισέλ Φάις Του Θανάση Γιαλκέτση PIERRE-ANDRÉ TAGUIEFF Ο νέος εθνικο-λαϊκισμός Μετάφραση-επιμέλεια: Αναστασία Ηλιαδέλη, Ανδρέας Πανταζόπουλος Πρόλογος: Ανδρέας Πανταζόπουλος «Επίκεντρο», 2013, σελ. 163 Δεν είναι εύκολο να ορίσουμε τον λαϊκισμό. Η δυσκολία πηγάζει από το γεγονός ότι ο λαϊκισμός δεν είναι μια πολιτική ιδεολογία με προσδιορισμένα τα βασικά της γνωρίσματα, όπως είναι λ.χ. ο σοσιαλισμός ή ο φιλελευθερισμός. Είναι αντίθετα μια έννοια που παραπέμπει σε πολλαπλά και διαφορετικά φαινόμενα, τα οποία μπορεί να ανιχνευτούν τόσο στη Δεξιά όσο και στην Αριστερά. Υπάρχουν ωστόσο και ορισμένα κοινά γνωρίσματα στη θεωρία και την πράξη των λαϊκιστικών
Περισσότερα.. »
Νάσος Βαγενάς «Γκιόστρα. Κείμενα κριτικής διαμάχης», Μικρή Αρκτος, 2012, σελ.368. Νάσος Βαγενάς «Σημειώσεις από την αρχή του αιώνα», Πόλις, 2013, σελ. 355. Του Αριστοτέλη Σαΐνη Μικροί εμφύλιοι συνταράζουν συχνά-πυκνά τη λογοτεχνική κριτική. Η ιστορία της δεν προχωρά μόνο με ήπιες αντιπαραθέσεις αλλά –ήδη από τη θρυλική διαμάχη Ροΐδη / Βλάχου– και με κονταροχτυπήματα. Στην «Γκιόστρα» (η κονταρομαχία στη γλώσσα του Κορνάρου) ο Νάσος Βαγενάς θέτει στο στόχαστρό του παραλείψεις, αβλεψίες αλλά και εδραιωμένες βεβαιότητες ή μύθους της κριτικής. Πρόκειται για κείμενα ανοιχτής πολεμικής για θέματα που
Περισσότερα.. »
Διονύσης Χαριτόπουλος «Συλλεκτική έκδοση». Διηγήματα και νουβέλες. Τόπος, 2013, σελ. 344. Του Γιώργου Ν. Περαντωνάκη Η ελληνική ταυτότητα, όπως εκφράζεται δεκαετίες τώρα στη λογοτεχνία μας, τόσο στην ποίηση όσο και στην πεζογραφία, ριζώνει αφενός στο τοπικό, λαϊκό, ενδογενές υπέδαφος και αφετέρου στο δυτικό, εξωστρεφές, εκσυγχρονιστικό έδαφος. Ετσι, σε ποικίλα έργα συναντάμε την κίνηση της γραφής και της σκέψης τόσο από τον λαό προς τη διανόηση όσο και από τη διανόηση προς τον λαό, ώστε και οι δυο κατευθύνσεις να συγκεράσουν το αυθόρμητο με το εξεζητημένο και το απλοϊκό με το ελιτίστικο
Περισσότερα.. »
Της Ελένης Σβορώνου Πολλά είναι τα καλά παιδικά και εφηβικά βιβλία που διεκδικούν μια θέση στη βαλίτσα των διακοπών. Ας προνοήσουν οι νεαροί αναγνώστες και οι γονείς τους, γιατί στα βιβλιοπωλεία του πλοίου, των νησιών ή του χωριού οι επιλογές είναι περιορισμένες. Για τα πολύ μικρά παιδιά οι εκδόσεις Κόκκινο επιφυλάσσουν πάντα καλαισθησία και πρωτοτυπία. Το «Θέλω πίσω το καπέλο μου», του John Klassen, είναι από κείνα τα βιβλία που τα παιδιά ζητάνε να τους διαβάσουν ξανά και ξανά. Μια αρκούδα έχασε το καπέλο της. Ψάχνει να το βρει, ρωτά τα ζώα του
Περισσότερα.. »
Του Γιώργου Κορδομενίδη* Περιοδικομανή με έκανε το γεγονός ότι σύχναζα στο «άντρο» της Διαγωνίου, του Ντίνου Χριστιανόπουλου, πρώτα στη Στρ. Καλλάρη 5 και μετά στη Μητροπόλεως 19. Την κατάστασή μου επιδείνωσε η συναναστροφή μου με τον αείμνηστο φίλο Γιώργο Ιωάννου και ο θαυμασμός μου για το περιοδικό Φυλλάδιο, το οποίο έγραφε εξ ολοκλήρου μόνος του και μόνος του το τύπωνε. Το κλείσιμο της Διαγωνίου, το 1983, στέρησε την πόλη από ένα περιοδικό με πολύχρονη παρουσία και προσφορά· το κενό έσπευσαν να καλύψουν ο Λογοτεχνικός Παρατηρητής και Το Τραμ, στην τρίτη του διαδρομή. Το 1985,
Περισσότερα.. »
Κώστας Γ. Παπαγεωργίου «Παιδικό κουρείο» Κέδρος, 2013, σελ.
Περισσότερα.. »
«Ποιος ξέρει τι σπουδαία πράγματα μπορεί να συμβούν μέχρι να γεράσουμε εσύ κι εγώ;» (σ. 1.210)
Περισσότερα.. »
Νικόλ Κράους «Η ιστορία ενός έρωτα» Μυθιστόρημα, Μετάφραση: Πόλυ Μοσχοπούλου, Μεταίχμιο 2012, σελ.
Περισσότερα.. »
Τζούλια Γκανάσου «Ως το τέλος» Μυθιστόρημα, Γκοβόστης, 2013, σελ. 110 Του Χρίστου Κυθρεώτη Η Τζούλια Γκανάσου εμφανίστηκε στην πεζογραφία σε σχετικά νεαρή ηλικία με το μυθιστόρημα «Σε μαύρα πλήκτρα» που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Γκοβόστη το 2006, ενώ μετά από μερικά χρόνια ακολούθησε ο «Ομφάλιος λώρος», από τον ίδιο εκδοτικό οίκο. Με τα δύο αυτά βιβλία, που αμφότερα (και ιδίως το δεύτερο) επισημάνθηκαν από την κριτική, η νεαρή συγγραφέας φαίνεται να θέτει τις βάσεις για ένα προσωπικό πεζογραφικό στίγμα, κυρίαρχα γνωρίσματα του οποίου αποτελούν ο διακριτός θεματικός προσανατολισμός, η ιδιαίτερη
Περισσότερα.. »Της Γεωργίας Τριανταφυλλίδου* To Φεστιβάλ Φιλίππων – Θάσου ήταν ταυτισμένο, κυρίως, με τις παραστάσεις αρχαίου δράματος. Χρόνια ολόκληρα, το μεσαίας χωρητικότητας αρχαίο θέατρο αλλά και το μαγευτικό μικρότερο της αντικρινής νήσου υπήρξαν η θερινή σκηνή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος. Γενιές ολόκληρες ανατράφηκαν ακολουθώντας πιστά τα βήματα των γονιών τους σε μια σπάνιας ομορφιάς νυχτερινή αναρρίχηση, όπου η επιβαλλόμενη στα ανήλικα τέκνα σιωπή μετατρεπόταν με τον καιρό και την ωριμότητα σε άναυδο θαυμασμό (ευχάριστη ή δυσάρεστη έκπληξη) από μέρους των ίδιων θεατών, όμως, πλέον, ως ενηλίκων. Το 2009 ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ
Περισσότερα.. »
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Μισέλ Φάις Θωμάς Κοροβίνης «’55» Mυθιστόρημα, Αγρα, 2013, σελ. 449 Του Αριστοτέλη Σαΐνη Φιλόλογος, συνθέτης και μουσικός, γνωστός μελετητής πτυχών του ελληνικού και τουρκικού λαϊκού πολιτισμού, ο Θ. Κοροβίνης τα τελευταία χρόνια κινείται σταθερά προς τον χώρο της μυθιστορηματικής σύνθεσης και αποδεικνύεται χαρισματικός αφηγητής. Μετά τον Παπαδιαμάντη του («Το αγγελόκρουσμα», Αγρα 2012) και την ντοκουμενταρισμένη αναδιήγηση της υπόθεσης του Δράκου του Σέιχ Σου στον «Γύρο του θανάτου» (μια τραγική προσωπικότητα παγιδευμένη στην κοινωνικοπολιτική κατάσταση της ελληνικής μικροαστικής κοινωνίας του 1960), στο «’55» ο Κοροβίνης επιλέγει να θέσει στο κέντρο της αφήγησής του ένα
Περισσότερα.. »
© 2024 Εφημερίδα των Συντακτών | ΟΡΟΙ ΧΡΗΣΗΣ
