Του Ν. Ασημακόπουλου

Οποιος βλέπει τι ακριβώς θέλει να παίξει ο Ρανιέρι στην Εθνική, καταλαβαίνει για ποιο λόγο προτίμησε (π.χ.) τον Μάνταλο στο ξεκίνημα του κυριακάτικου ματς. Μπορεί, ας πούμε, ο Κονέ να κουβαλάει περισσότερες εμπειρίες και παραστάσεις από το ιταλικό πρωτάθλημα και να φαντάζει αυτή τη στιγμή πιο χρήσιμος, αλλά έχει μάθει να κρατάει πολύ την μπάλα, σε αντίθεση με τον χαφ της ΑΕΚ που παίζει με τη μία και είναι σε θέση ν ανοίξει το παιχνίδι με τον τρόπο που επιδιώκει ο προπονητής. Μικρή λεπτομέρεια που δείχνει για ποιο λόγο προτιμήθηκε, παρ’ ότι ξεκινάει τώρα καριέρα και άσχετα αν η εξέλιξη του ματς απέδειξε ότι δεν ήταν έτοιμος (όπως όλοι οι υπόλοιποι…) να βοηθήσει.

Αλλωστε το μεγάλο πρόβλημα της Εθνικής την Κυριακή δεν ήταν τα νέα παιδιά που μπήκαν, αλλά οι πολλοί ανέτοιμοι, μαζί με τη συνολική αδυναμία όσων έπαιξαν να προσαρμοστούν με την πρώτη σε αυτό που ζητάει ο Ιταλός. Αρα, το θέμα είναι τι περιθώρια θα του δώσουν για να περάσει όσα έχει στον νου του και να τα επιβάλει.

Δυστυχώς, το 1-0 από τη Ρουμανία έγινε αμέσως αφορμή για μια καταστροφολογική κριτική, που επιδιώκει να μην αφήσει να στεριώσει τίποτα το καινούργιο, επειδή ακριβώς κινδυνεύει το παλιό.

Φυσικά η Εθνική δεν μας άρεσε. Πάλι βαρετή, χωρίς ρυθμό και νεύρο. Δεν είναι άλλωστε τόσο εύκολο ένα σύνολο εκπαιδευμένο στην άμυνα, να βγαίνει μπροστά, όταν μάλιστα τα πόδια των περισσότερων δεν γινόταν να υπακούσουν στο μυαλό. Ομως από την άλλη δεν γίνεται να μην προσέξει κανείς ότι αγωνίστηκε στο ξεκίνημα της περιόδου και χωρίς κάποιο δοκιμαστικό φιλικό στα πόδια, παρουσιάζοντας περίπου την ίδια εικόνα που έδειχνε με τον Σάντος σε φουλ σεζόν!

Αυτή την αυτονόητη πραγματικότητα κάποιοι κάνουν πως δεν τη βλέπουν μόνο και μόνο για να περάσουν τα δικά τους.

Η κατηγορία «αδιάβαστος», που αποδόθηκε στον Ρανιέρι, είναι φανερό ότι κρύβει τη θέληση μερικών να μπουν δίπλα του και να του κάνουν το απαραίτητο… φροντιστήριο. Ηδη πριν από το ματς είχε εκδηλωθεί η πρωτοβουλία να καθίσουν πλάι στον νέο προπονητή «κάποιοι από την ομάδα του 2004» (και φαντάζομαι ότι όλοι ξέρουμε ποιοι μπορεί να είναι αυτοί…), για να τον… βοηθήσουν να προσαρμοστεί ευκολότερα. Από κοντά και η λάσπη που εκτοξεύτηκε στον ανεμιστήρα κι έχει να κάνει με ένα «γραφείο μάνατζερ που επιβλέπει τις κλήσεις των διεθνών»!

Στην πραγματικότητα ορισμένοι θέλουν να οδηγήσουν τον Ρανιέρι στα δικά τους μονοπάτια με στόχο να διατηρήσουν ανέπαφο το καθεστώς των κλικαδόρων, επιβάλλοντας τις επιλογές τους και στη νέα εποχή. Το τάιμινγκ είναι κρίσιμο. Αν έρθει κι ένα κακό αποτέλεσμα με τη Φινλανδία, θ’ αρχίσουν να φυτρώνουν ζιζάνια παντού, οπότε θα είναι εύκολο στον προπονητή να πει το «ναι» στην όποια βοήθεια των… εξωσχολικών.

Προς το παρόν βέβαια φαίνεται αποφασισμένος να κάνει τα δικά του. Είδαμε τις τελευταίες μέρες πριν από τον αγώνα με τους Ρουμάνους κάποιες ασυνήθιστες κινήσεις από τη μεριά του. Εφτά δικούς του γιατρούς έφερε στην Αθήνα. Ολοι οι ποδοσφαιριστές πέρασαν από εξετάσεις αίματος τις οποίες δεν είχαν ξανακάνει. Κι εκεί βγήκαν αποτελέσματα που ακόμη και οι ίδιοι δεν υποψιάζονταν. Μέχρι και το στρες του καθενός κατάφεραν να μετρήσουν. Ετη φωτός μπροστά σε σχέση με τις γνωστές και μάλλον ξεπερασμένες στο σύγχρονο ποδόσφαιρο εργομετρικές εξετάσεις. Θα είναι κρίμα λοιπόν όλο αυτό που ξεκινάει να πάει στράφι στην πρώτη δυσκολία κι ενώ η πρόκριση στα τελικά του Euro μοιάζει σχεδόν «εξασφαλισμένη» έτσι όπως είναι το σύστημα, έστω και μέσα από μπαράζ.

Καλό σημάδι πάντως που ο περισσότερος κόσμος, αν κρίνουμε από τις πρώτες αντιδράσεις, δεν τσίμπησε από τις αναλύσεις των «ειδικών» και δεν γκρίνιαξε στην πρώτη στραβή, αλλά θέλει να δώσει πίστωση σ’ αυτό που πάει να φτιάξει ο Ρανιέρι.