Η επανάληψη, πάλι και πάλι, των ίδιων πραγμάτων στο έργο δεν είναι κάποιο κουλτουριάρικο καψώνι προς τους θεατές. Είναι η ολοκλήρωση μιας κυκλικότητας που ενυπάρχει στον Μπέκετ και τελειώνει τώρα με τον πλέον βασανιστικό τρόπο στον Δημήτρη Δημητριάδη. Αληθινά μεγαλειώδες. Ισως η πιο ουσιαστική κίνηση του θεάτρου μετά τον Πίντερ
Περισσότερα.. »
Η παράσταση του Κωνσταντίνου Ρήγου, που θυμίζει μάλλον νάιτ κλαμπ παρά καμπαρέ, είναι κάπως επίπεδη, άχρωμη, αναποφάσιστη. Είναι και σκηνογραφικά μονότονη και χορευτικά αναμενόμενη
Περισσότερα.. »
«Ετσι κι αλλιώς η υπογραφή της Κιτσοπούλου προϊδεάζει μερίδα του κοινού για κάτι ακραίο και τολμηρό. Ο σκηνοθέτης της παράστασης Παντελής Δεντάκης πιστεύει ότι η συμπεριφορά των ηρώων της, κατοίκων μικρής πόλης στη δεκαετία του 1980, έχει ως πρώτη ύλη εκείνη που «έχτισε τα κορμιά και τα μυαλά των χρυσαυγιτών»
Περισσότερα.. »
Αν και έχω αμφιβολίες για το κατά πόσο μπορεί μια συνειρμική, «επεισοδιακή» δραματουργία να απλώσει το θέμα της σε έκταση και βάθος, θεωρώ πολύτιμα την κοσμοπολίτικη αίσθηση, το άνοιγμα και την εξωστρέφεια της ομάδας των Vasistas
Περισσότερα.. »
Μια ιδιαίτερα τολμηρή νεανική ομάδα με σκηνοθέτρια την Ελένη Ευθυμίου άλλαξε, βέβαια, τον τίτλο σε «...», αλλά κράτησε ρόλους, θέμα και φιλοσοφική ματιά του μεγάλου Σουηδού πάνω στη γυναικεία φύση, την πραγματικότητα και την ψευδαίσθηση
Περισσότερα.. »
Δύσκολα θα απέρριπτε κανείς εξ ολοκλήρου ή θα λησμονούσε την παράσταση της Νικαίτης Κοντούρη. Ιδέες υπήρχαν, καλές ερμηνείες επίσης. Ελειπε, όμως, αυτό το κάτι που θα έκανε τα πράγματα να αποκτήσουν το αληθινό ενδιαφέρον τους
Περισσότερα.. »
Ο Βασίλης Μαυρογεωργίου έστησε πέρυσι το «Skrow» και φιλοδοξεί να φιλοξενεί ένα πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα. Οχι μόνο παραστάσεις, αλλά και μουσική και εικαστικά. Ξεκίνησε τη σεζόν με το έργο του Νταβίντ Λασκότ «Ενας άνθρωπος υπό χρεοκοπία», που λες και είναι γραμμένο για κάθε έναν μας ξεχωριστά
Περισσότερα.. »
Βασισμένο σε ιστορικά στοιχεία, το έργο επικεντρώνεται με χιούμορ και σαρκασμό στις πιο κρίσιμες στιγμές της ζωής του ασυμβίβαστου συγγραφέα: όταν φυλακίζεται για την ομοφυλοφιλία του και όταν εγκαταλείπεται από αυτόν που αγαπά
Περισσότερα.. »
Μεταφέρθηκε στο σινεμά με τη Σιμόν Σινιορέ και πήρε το 1978 Οσκαρ ξένης ταινίας. Η Αννα Βαγενά το παρουσιάζει για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Δυο μικροί μετανάστες, αιγυπτιακής καταγωγής, ερμηνεύουν εναλλάξ τον συμπρωταγωνιστικό και πολύ σημαντικό ρόλο
Περισσότερα.. »Κι όμως, ο κόσμος ενδιαφέρθηκε γι’ αυτή την ξεχωριστή παράσταση που βασίστηκε στον ποιητικό λόγο. Σαν μια τελετή εξορκισμού, λιτανεία του Επιταφίου, πυροβασία μέσω της επικοινωνίας με το θείο. Εικόνες, ιερά κειμήλια, τάματα, μάσκες, παραδοσιακά μουσικά όργανα, κυκλικοί χοροί δημιούργησαν ατμόσφαιρα μυσταγωγίας μέσα στη νύχτα
Περισσότερα.. »
Ηταν μια αλλιώτικη «Γκόλφω», που πήρε άξια τη θέση της στο πρόγραμμα των φετινών Επιδαυρίων. Μαύρα κοστούμια, μαύρο σκηνικό, κλαρίνα, υψηλή ποίηση και εξαιρετικές ερμηνείες
Περισσότερα.. »
Γάλλοι, Ιταλοί, Πορτογάλοι και Γερμανοί ηθοποιοί εμπνέονται από την καθημερινότητα, ακόμα και από τον Αισχύλο, για να καταγγείλουν τα άπλυτα της σημερινής Ευρώπης, αλλά και για να αναζητήσουν μια νέα με κέντρο τον άνθρωπο
Περισσότερα.. »
Ο Ακύλλας Καραζήσης δίδαξε τον χειμώνα το έργο του Κλάιστ στους τελειόφοιτους της Δραματικής Σχολής του Εθνικού και το έπαιξαν με μεγάλη επιτυχία στο θεατράκι της επί ενάμιση μήνα. Εχει, όμως, τόσο μεγάλη ζήτηση που θα συνεχίσει και τον χειμώνα στο Bios. Δεκατέσσερις ηθοποιοί, 22 έως 26 χρόνων, μοιράζονται τους ρόλους. Ολα τα κορίτσια είναι Αμαζόνες και Πενθεσίλεια. Ολα τα αγόρια Ελληνες και Αχιλλέας
Περισσότερα.. »
Στα εφτά κεντρικά της θέατρα θα φιλοξενήσει ένα πλουραλιστικό ρεπερτόριο. Ξεχωρίζουν το «Μερικοί το προτιμούν καυτό», που θα ανεβεί με τίτλο «Sugar» και πρωταγωνίστρια τη Ζέτα Μακρυπούλια, το «Κουρδιστό πορτοκάλι» με τον Αρη Σερβετάλη, η «μετεγγραφή» του Γ. Κιμούλη και ο χώρος που δίνεται σε καλλιτεχνική ομάδα με κεντρικό πρόσωπο τον Δημήτρη Καταλειφό
Περισσότερα.. »
© 2024 Εφημερίδα των Συντακτών | ΟΡΟΙ ΧΡΗΣΗΣ
