Φωτογραφίζει και σχολιάζει Ο Τάσος Κωστόπουλος Μια φορά κι έναν καιρό, ο Καρλ Μαρξ διαπίστωσε πως ο μισθός δεν είναι, σε τελική ανάλυση, παρά το κόστος αναπαραγωγής της εργατικής δύναμης. Κοινωνικά επικαθορισμένο, μάλιστα, από το επίπεδο της ταξικής πάλης κι από αυτό που συνηθίσαμε αργότερα ν’ αποκαλούμε «λαϊκές κατακτήσεις»: ο συνωστισμός των εργατών στις παράγκες αντικαταστάθηκε από αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης, η δημόσια δωρεάν παιδεία επέτρεψε την ταξική κινητικότητα μιας μερίδας της νέας γενιάς, η θεσμοθέτηση των πληρωμένων διακοπών επιβράδυνε τη φυσική φθορά του ανθρώπινου
Περισσότερα.. »
Φωτογραφίζει και σχολιάζει Ο Τάσος Κωστόπουλος Η αποκρυπτογράφηση των πολιτικών επιλογών των τοπικών κοινωνιών δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Δεν είναι μόνο το γεγονός πως οι βασικές αντιθέσεις που επικαθορίζουν την αντιπαράθεση σε κεντρικό επίπεδο, κοινωνικο-οικονομικές και πολιτισμικές, διαμεσολαβούνται στην περιφέρεια μέσω εκπροσωπήσεων με μεταβαλλόμενο κάθε φορά ειδικό βάρος. Εξίσου καθοριστική μπορεί ν’ αποδειχθεί η συνδρομή κριτηρίων παντελώς αθέατων απ’ όσους παρατηρούν τα τεκταινόμενα από κάποια απόσταση. Η άμεση απειλή ιδιωτικοποίησης του δικτύου ύδρευσης και η δημόσια αντιπαράθεση δημάρχου – κυβέρνησης για το δημοψήφισμα της 18ης Μαΐου
Περισσότερα.. »
Φωτογραφίζει και σχολιάζει Ο Τάσος Κωστόπουλος Η σαρωτική υπερψήφιση του Κόμματος Ελευθερία-Ισότητα-Φιλία (DEB) από τις μειονοτικές κοινότητες της Θράκης κατά τις ευρωεκλογές της 25ης Μαΐου ήταν αναμενόμενο να πυροδοτήσει έναν νέο γύρο κινδυνολογίας των κατ’ επάγγελμα εθνικώς ανησυχούντων. Στην πραγματικότητα, το μόνο που επιβεβαιώθηκε πανηγυρικά από τις κάλπες ήταν ο συμπαγής εθνικός χαρακτήρας της μειονότητας, παρά την πολυδιαφημισμένη εθνοτική ποικιλομορφία της: το γεγονός, δηλαδή, ότι η μεγάλη πλειοψηφία των Πομάκων και των μουσουλμάνων Τσιγγάνων της περιοχής αισθάνονται και δηλώνουν Τούρκοι, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο (κι ως αποτέλεσμα της ίδιας
Περισσότερα.. »
Φωτογραφίζει και σχολιάζει o Τάσος Κωστόπουλος Το αποτέλεσμα των προχθεσινών ευρωεκλογών ισοδυναμεί με πεντακάθαρη ήττα της κυβέρνησης Στουρνάρα-Σαμαρά, οι συνιστώσες της οποίας αποδείχθηκε πως έχουν χάσει μέσα σε μια διετία το 26% της δύναμής τους, κατρακυλώντας από το 42% στο 31%. Ακόμη εντονότερη είναι αυτή η υποχώρηση σε απόλυτα νούμερα: από τους 2.581.521 ψηφοφόρους των Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ το 2012, σχεδόν 840.000 τούς γύρισαν την πλάτη το 2014. Με δεδομένη την αμφίπλευρη πόλωση και τα ασφυκτικά διλήμματα που τέθηκαν με κάθε επισημότητα από τα ίδια τα πρωθυπουργικά χείλη, είναι προφανές
Περισσότερα.. »
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΖΕΙ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑΖΕΙ Ο ΤΑΣΟΣ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ Αν κάτι έδειξαν οι προχθεσινές κάλπες, είναι πως ο «νέος δικομματισμός» που αναδύθηκε στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές κάθε άλλο παρά έχει παγιωθεί. Ως γνωστόν, με τον όρο «δικομματισμός» πολιτογραφήθηκε στον δημόσιο λόγο η ηγεμονική παρουσία δύο μεγάλων κομμάτων εξουσίας (Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ) στην πολιτική ζωή της χώρας κατά τις τελευταίες τρεις δεκαετίες (1981-2012). Σε μια πρώτη φάση, οι επικρίσεις που δεχόταν αυτό το μοντέλο πήγαζαν από τα ασφυκτικά διλήμματα που το εκλογικό σύστημα επέβαλλε σε βάρος των μικρότερων κομμάτων. Αργότερα, η χρήση του όρου
Περισσότερα.. »
Φωτογραφίζει και σχολιάζει ο Τάσος Κωστόπουλος Πριν από τέσσερα χρόνια, το απόγευμα της 6ης Μαΐου 2010, η Βουλή των Ελλήνων ψήφιζε το πρώτο μνημόνιο και η χώρα γύριζε ανεπιστρεπτί σελίδα, περνώντας σ’ ένα καθεστώς διαρκούς επιτήρησης και μεθοδευμένης «εσωτερικής υποτίμησης» σε βάρος της μισθωτής εργασίας και των μικροαστικών στρωμάτων που ζουν από την εγχώρια λαϊκή κατανάλωση. Με εξαίρεση το πελώριο συλλαλητήριο της 5ης Μαΐου, που αποσυντέθηκε εν ριπή οφθαλμού μετά τον πολύνεκρο εμπρησμό της Μαρφίν, οι αντιδράσεις των θιγόμενων υπήρξαν ως επί το πλείστον υποτονικές, σε σχέση τουλάχιστον με τη σημασία της τομής. Κατά
Περισσότερα.. »
Οι απαρχές του φαινομένου ανάγονται στο πρώτο μισό της περασμένης δεκαετίας, όταν στο εγχώριο στερέωμα μεσουρανούσε ο μακαριστός Χριστόδουλος Παρασκευαΐδης. «Καλό Πάσχα» έλεγες, «Καλή Ανάσταση» σου απαντούσε ο άλλος, σ’ έναν δασκαλίστικο τόνο που δεν άφηνε την παραμικρή αμφιβολία πως η δική σου ευχή ισοδυναμούσε με λανθάνουσα εκδήλωση προβληματικών εθνοθρησκευτικών φρονημάτων -κατάλοιπο μιας εποχής που η χριστιανορθόδοξη ταυτότητά μας δεν είχε ακόμη υποστεί τη δέουσα κάθαρση από τις ιουδαϊκές ρίζες της. Ο αντισημιτισμός είναι βέβαια παλιά υπόθεση σε τούτο τον τόπο, όπως και σε ολάκερη τη χριστιανική Ευρώπη˙ η
Περισσότερα.. »
Μετά το κόμμα των εφοπλιστών με λάβαρο έναν δημοσιογραφικό αστέρα της TV, ήρθε η σειρά της δημοτικής παράταξης των οργανωμένων ποδοσφαιρικών οπαδών. Απέχουμε πλέον έτη φωτός από τη δεκαετία του ’80, όταν οι σεμνότυφες διαπιστώσεις περί «ποδοσφαιροποίησης της πολιτικής ζωής» δεν υπονοούσαν τίποτα περισσότερο από την υποβάθμιση του δημόσιου λόγου σε άσφαιρες τσαμπουκαλεμένες επιδείξεις κομματικού πατριωτισμού. Από το περιφερόμενο σακίδιο και τις γαλότσες του Σταύρου στη φωτογραφία του «προδότη» δημάρχου Πειραιά με κασκόλ του Παναθηναϊκού η απόσταση είναι άλλωστε αμελητέα: και τα δυο φαινόμενα αντιπροσωπεύουν ελαφρά διαφορετικές εκδοχές απόσυρσης από την πολιτική ως προγραμματική αντιπαράθεση,
Περισσότερα.. »
«Τι τους θέλανε τους φούρνους οι ναζί;/ Για να βάλουν τα κομμούνια / να τα κάνουνε σαπούνια/ και να γίνει η Ευρώπη καθαρή». Προσαρμοσμένο στον γνωστό σκοπό του «γιούπι-για», το παραπάνω άσμα δεν προέρχεται από το ρεπερτόριο της Χρυσής Αυγής. Το τραγουδούσε εν χορώ ο σκληρός πυρήνας της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ στο πανσπουδαστικό συνέδριο της 7ης Μαΐου 1992, μ’ επικεφαλής έναν φοιτητή της Νομικής που την επόμενη χρονιά εμφανίστηκε ως ο κύριος εκπρόσωπος του Αντώνη Σαμαρά στις τάξεις της ΟΝΝΕΔ και κατόπιν αναδείχθηκε σε ηγετικό στέλεχος της νεολαίας του. Οπως επισημάναμε τότε στον «Ιό», το μικροεπεισόδιο αυτό
Περισσότερα.. »
Στον κόσμο των τοίχων, το ψέμα δεν νομιμοποιείται μόνο την Πρωταπριλιά. Δυστυχώς, δεν έχω φωτογραφίσει την προεκλογική εκείνη αφίσα του ΠΑΣΟΚ, που εν έτει 1999 επικαλούνταν τη φούσκα του Χρηματιστηρίου ως απόδειξη του «εκσυγχρονιστικού» αναπτυξιακού θαύματος. Πιο εμπνευσμένη υπήρξε η ψευδώνυμη χρήση του λογότυπου και του εμβλήματος της ΕΥΠ από το Αυτόνομο Στέκι για να διαφημιστεί μια εκδήλωση αλληλεγγύης στον αγώνα των κατοίκων της Χαλκιδικής (1), του υπουργείου Πολιτισμού από κάποια ανώνυμη συλλογικότητα για την καταγγελία του καταναλωτισμού εν έτει 2006 (2) και της «Πράβντα», πάλαι ποτέ οργάνου του ΚΚΣΕ, για μια αντικομμουνιστική διακήρυξη την
Περισσότερα.. »
170 μέρες απεργίας για το σταμάτημα των απολύσεων, της μεταφοράς μέρους της παραγωγής στο εξωτερικό και της αναδιάρθρωσης των δικτύων διανομής με βάση το -πολλαπλά εκμεταλλευτικό- εργολαβικό σύστημα του «outsourcing». Δαβίδ εναντίον Γολιάθ, με απλούς μισθωτούς και τις οικογένειές τους να δίνουν άνιση μάχη με μιαν «ελληνική» πολυεθνική («Coca Cola Hellenic Bottling Company») απλωμένη σε 28 χώρες και τρεις ηπείρους, που από την άνοιξη του 2013 έχει μεταφέρει την έδρα της στη φιλόξενη Ελβετία. Υστατο όπλο τους, η αλληλεγγύη του καταναλωτικού κοινού – το μποϊκοτάζ των προϊόντων της εταιρείας: Coca Cola, Fanta, Sprite, Amita,
Περισσότερα.. »
Ξεχείλισε η υποκρισία τις τελευταίες μέρες, με την κατακραυγή για την έκδοση της αυτοβιογραφίας του Κουφοντίνα. Οχι για το περιεχόμενο του βιβλίου, που κανείς δεν είχε ακόμη προλάβει να διαβάσει, αλλά για αυτό καθαυτό το γεγονός της κυκλοφορίας του, και δη από μεγάλο εκδοτικό οίκο. Ακόμη και φιλελεύθεροι διανοητές διέρρηξαν τα ιμάτιά τους, αναζητώντας τον αποτελεσματικότερο δυνατό τρόπο λογοκρισίας κι ανακαλύπτοντας με φρίκη ότι κινητήρια δύναμη (και) της εκδοτικής επιχειρηματικότητας αποτελεί η επιδίωξη του κέρδους. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη σκέψη για να διαπιστώσει κανείς πόσο έωλες είναι, για ακόμη μια φορά, οι κραυγές των
Περισσότερα.. »
Την ώρα που γράφονταν τούτες οι γραμμές, το μέλλον της ουκρανικής κρίσης ήταν αδύνατον να προβλεφθεί. Αν, δηλαδή, η επαναστατική κατάληψη της εξουσίας στο Κίεβο από την ακροδεξιά θα οδηγήσει απλώς στη «βελούδινη» απόσχιση της ρωσικής μειονότητας της Κριμαίας και του Ντονμπάς ή θα καταλήξει σε θερμή αναμέτρηση με ανυπολόγιστες συνέπειες για την παγκόσμια ειρήνη. Σε αντίθεση με τους καθ’ ημάς ομοϊδεάτες τους, που υπήρξαν διαχρονικά απλές αποφύσεις του «βαθέος κράτους», οι Ουκρανοί φασίστες έχουν πολύχρονη παράδοση πραγματικής αντικαθεστωτικής δράσης, που αφήνει ανοιχτό κάθε ενδεχόμενο. Η ρωσική μειονότητα, πάλι,
Περισσότερα.. »
Ενα τέταρτο του αιώνα μετά τις κοσμοϊστορικές ανατροπές του 1989, οι χώρες του πάλαι ποτέ ανατολικού μπλοκ εξακολουθούν να μη χωράνε εύκολα στις διαχωριστικές γραμμές των δικών μας κοινωνιών. Το διαπιστώσαμε για μιαν ακόμη φορά με τα γεγονότα της περασμένη εβδομάδας στην Ουκρανία. Μια αυθεντική (και νικηφόρα) επανάσταση, απείρως πιο βίαιη και ανεξέλεγκτη από τις «πορτοκαλί» κινητοποιήσεις που είχε δρομολογήσει εκεί το 2004 η υπόγεια συμμαχία της Δύσης με μια μερίδα των ντόπιων μυστικών υπηρεσιών, αντιμετωπίστηκε στην Ελλάδα -και όχι μόνο- με κατάδηλη αμηχανία. Η ηγεμονία της εθνικιστικής ακροδεξιάς, οι
Περισσότερα.. »
© 2024 Εφημερίδα των Συντακτών | ΟΡΟΙ ΧΡΗΣΗΣ
